| |
| | Σβήσε άστρο |  | | |
Σβήσε άστρο , σβήσε επιτέλους!
Κι αν μαζί τους δεν είσαι , τι με νοιάζει;
Δεν είσαι ούτε μαζί μου
Σβήσε άστρο , σβήσε επιτέλους!
Μη δείχνεις το δρόμο στο θάνατο
Έρχεται απ’ τον ουρανό , βρυχάται ξαφνικά
ανελέητα παίρνει τους δικούς μου , ξανά και ξανά
Είπαν πως φώτισες τη θεϊκή ανθρωπιά εδώ κοντά
Ψέματα είπαν;
Σβήσε άστρο , σβήσε επιτέλους!
Σιχάθηκα πολύ την αλαζονεία των δυνατών
Σιχάθηκα το θάνατο που μας επισκέπτεται σαν κοντινός συγγενής
Σιχάθηκα τους εκκωφαντικούς κρότους όταν κοιμάμαι
Φοβάμαι τη φωτιά , δεν αντέχω τις κραυγές
Δεν μ’ αρέσει να παίζω κρυφτό μεσ’ τη νύχτα…
ο θάνατος πάντα μας βρίσκει , μεσ’ το αίμα
Φοβάμαι , είμαι ένα παιδί ξυπόλητο της Γάζας
Μουντάζαρ με λένε κι εμένα…
μα δεν έχω παπούτσια να στα πετάξω κατάμουτρα!
Σβήσε άστρο , σβήσε επιτέλους!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Η γλώσσα είναι ένας τρόπος για ν' αλλάξω... | | | |
|
sylia_218
27-12-2008 @ 06:53 | Αχ,πολυ ωραιο,Δημητρη μου...Εκφραζει αλήθειες...πολυ ωραιο... ::hug.:: ::hug.:: χρονια πολλα ευχομαι και ΚΑΛΑ,κυριως... ::xmas.:: | | ekptwtos
27-12-2008 @ 06:55 | ::yes.:: POLU ALHTHINO KAI EPIKAIRO! ::yes.:: | | idroxoos
27-12-2008 @ 07:02 | Μελωδία ο κόσμος και εμείς πολύτιμες νότες
Στην φαντασία ενός μικρού παιδιού είμαστε ιππότες
Και κάπου εκεί θα ονειρευτώ
Κοιτάζοντας τα μάτια σου θα αποκοιμηθώ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Αγνή
27-12-2008 @ 09:05 | ::love.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
27-12-2008 @ 12:22 | Φοβάμαι , είμαι ένα παιδί ξυπόλητο της Γάζας
Μουντάζαρ με λένε κι εμένα…
μα δεν έχω παπούτσια να στα πετάξω κατάμουτρα!
Σβήσε άστρο , σβήσε επιτέλους!
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
