Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζωη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζωη
 
Πικρή ζωή,αδιάκοπα σφετερισμένη
Γυναίκα άσεμνη,καλά μεταμφιεσμένη
Καταραμένη πόρνη σύμβολο κι αίνιγμα των αλωνιών
Φιλάργυρη του χρόνου,τεχνίτρα του καρκίνου και των ξερών κλαριών

Αυγές σε χαιδεύουν ,φέρνουν για σένα αλήτες πόθους τα δειλινά
Μα εσύ σε μια χύτρα αλχημιστού μετουσιώνεις τη χαρά
Σαν ραβδοσκόπος των πιο κρυφών υδάτων της γής
Θηρεύεις μες στο μύχο της κάθε αειπάρθενης στιγμής

Κι ονειρεύεσαι σπίτια γεμάτα μύθους και μυστήρια
Ξέχειλα σαν φυλακές με καημούς,μαύρα μαρτύρια
Και κάποιον καβαλλάρη γονατιστό σε χειροφίλημα,στο χέρι δαχτυλίδι
Να τον ποτίζεις φίλτρα και δηλητήρια αόρατα ,σ’ένα θανάσιμο παιχνίδι

Μάταιη ελπίδα ,πόσο σ’αγάπησα ένα καιρό
Τις μέρες,τις νύχτες,στο χώμα ,στο κύμα ,στον αφρό
Μα τώρα κοιτάζω στα χέρια το θάνατο,μες στις φλέβες μου να κυλά
Νιώθω τ’ άρωμα του,που σαν φάντασμα με κυνηγά

Πίσω μου φεύγουν λεωφόροι στοές,σήραγγες ηχηρές
Φραγμένες με τα οδόσημα του παρελθόντος,δίχως προοπτικές
Στο δρόμο ορθοί,αγάλματα και ήρωες βαλσαμωμένοι
Στο τόξο της μασχάλης τους προβάλλουν θάλασσες και ήλιοι μαρμαρωμένοι

Και σύ αγάπη,σύντροφε πόθε που με περιμένεις πιστά παντού
Σ’άγνωστες πολιτείες,στις γειτονιές κόσμου μακρυνού
Έλα και πάρε τη ζωή μου στα χέρια σου γλυκά
Ρίξε του πεπρωμένου ένα ζάρι για κείνον που σα Θεό να σε λατρεύει τολμά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
idroxoos
29-12-2008 @ 01:57
Μάταιη ελπίδα ,πόσο σ’αγάπησα ένα καιρό
Τις μέρες,τις νύχτες,στο χώμα ,στο κύμα ,στον αφρό
Μα τώρα κοιτάζω στα χέρια το θάνατο,μες στις φλέβες μου να κυλά
Νιώθω τ’ άρωμα του,που σαν φάντασμα με κυνηγά

::yes.:: ::yes.::
Ηypocrisy
29-12-2008 @ 02:01
Ζωη ζωη να χεις .......... το ανθι της στο χαροπαλεμα πολλα πολλα να κυριαρχει χρονια καλα ........
Ναταλία...
29-12-2008 @ 02:48
Μάταιη ελπίδα ,πόσο σ’αγάπησα ένα καιρό
Τις μέρες,τις νύχτες,στο χώμα ,στο κύμα ,στον αφρό
Μα τώρα κοιτάζω στα χέρια το θάνατο,μες στις φλέβες μου να κυλά
Νιώθω τ’ άρωμα του,που σαν φάντασμα με κυνηγά

¨Αντη είσαι υπέροχος άνθρωπος και υπέροχος ποιητής ::yes.:: ::theos.::
mychoco
29-12-2008 @ 16:44
Και σύ αγάπη,σύντροφε πόθε που με περιμένεις πιστά παντού
Σ’άγνωστες πολιτείες,στις γειτονιές κόσμου μακρυνού
Έλα και πάρε τη ζωή μου στα χέρια σου γλυκά
Ρίξε του πεπρωμένου ένα ζάρι για κείνον που σα Θεό να σε λατρεύει τολμά


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπράβο!!!!!!!!Υπέροχο ΚΑΙ αυτό...!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο