| |
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτές τις τελευταίες ημέρες του 2008 όπου γυρίζεις το κεφάλι σου ακούς ξένα κάλαντα και πολλές ευχές. Όλοι οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί αναφέρονται στο πνεύμα των γιορτών. Αυτό το πνεύμα που θα με βοηθήσει να ξεχάσω τα κακέκτυπα και τα σκάνδαλα (παραδικαστικό, Siemens, Ζαχόπουλος, Βατοπέδιο, τον άδικο χαμό του Αλέξη Γ.)της χρονιάς που πέρασε. Αυτό το πνεύμα που θα με βοηθήσει να ατενίσω με αισιοδοξία το μέλλον. Πειράζει που εγώ, όπως και πολύς άλλος κόσμος, δεν το νιώθω; Πειράζει που δεν μπορώ να ξεχαστώ, να ξεφαντώσω και να χαλαρώσω; Πειράζει που δεν εθελοτυφλώ; Πειράζει που είμαι τόσο προβληματισμένη για το αύριο και τα βλέπω όλα με μελανά χρώματα;
Κοιτάζω το γραμματοκιβώτιο μου. Περάσανε τα χρόνια που η αλληλογραφία μας γινότανε συχνά με συγγενείς και φίλους, με γράμματα όπου ο καθένας έγραφε τον καημό του, περιέγραφε τις ανησυχίες και τις ελπίδες του. Μοιραζόμασταν κάποιους προβληματισμούς και ευχόμασταν ολόψυχα ο καινούργιος χρόνος να μας φέρει πιο κοντά με υγεία, χαρά και προκοπή. Τώρα όλοι γράφουμε E-mail,στέλνουμε τυποποιημένες ευχές και αποξενωνόμαστε κάθε ημέρα όλο και περισσότερο. Βρίσκω μερικές κάρτες από διάφορες εταιρείες με τις οποίες συναλλάσσομαι σε μόνιμη βάση και …λογαριασμοί. Αυτές είναι οι ευχητήριες κάρτες του κυρίου Αλογοσκούφη! Δεν μιλάω για τις πιστωτικές κάρτες αυτές ας πρόσεχα και ας μην ανοιγόμουν τόσο πολύ. Αναφέρομαι στην ΔΕΗ, το ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ και φυσικά στις δόσεις .Είναι για τις οικιακές συσκευές που τόλμησα να αγοράσω με δόσεις τρέφοντας την ψευδαίσθηση ότι θα μου βγει πιο φθηνά. Τρίχες κατσαρές και πράσινα άλογα!
Ανοίγω την τηλεόραση και από την πρώτη έως την τελευταία είδηση μαθαίνω για τους ταχύτερους τρόπους που έχουμε βρει για να καταστρέφουμε την ζωή μας, Ληστείες, απουσίες και απαγωγές. Τροχαία, πόλεμοι και εκρήξεις. Όλα κινούνται με κύριο μοχλό το κέρδος. Όχι το δικό μας αλλά των εταιρειών. Και των συμφερόντων.
Βγαίνω στην αγορά και θλίβομαι, κοντά στους μαγαζάτορες που ψάχνουν με το δίκαννο έναν πελάτη. Τα περισσότερα μαγαζιά στο κέντρο είναι άδεια . Η κατάσταση αλλάζει λιγάκι προς στις εργατικές συνοικίες όπου βλέπεις περισσότερο κόσμο. Κυρίως στα μαγαζιά με φθηνά προϊόντα.
Εκεί που ο έλληνας δεν εγκαταλείπει εύκολα είναι τα τρόφιμα. Στο πνεύμα της διαρκής αφθονίας που ζούσαμε τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία κάμψη και μία συγκράτηση. Το βλέπεις κυρίως στα σουπερμάρκετ που κάποτε οι πελάτες βγαίνανε ,με τα καλάθια γεμάτα, και τώρα μόνο με μία η δύο σακούλες. Κοιτάζω τον κόσμο που προσπαθεί να βρει την πιο φθηνή λύση για το γιορτινό τραπέζι. Οι Έλληνες είναι καλά δασκαλεμένοι ,πλέον, στο να βαφτίσουν γουρουνόπουλο τις φτερούγες της κότας και φαγκρί το κατεψυγμένο βακαλάο Αλάσκας. Παρόλα ταύτα ο έλληνας δεν αφήνει εύκολα στην άκρη την έννοια του άφθονου γιορτινού τραπεζιού. Δεν πεινάει. Ακόμα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
