| |
| | Το σπιτι απο την Σιβηρια |  | | | 50 χιλ δυτικα του Γκτανσκ υπαρχει ενα σπιτι απο τα Γκουλαγκ, το μετεφεραν 8100 χιλ για να θυμουνται αυτους που χαθηκαν... | | |
Ανοιξε την πορτα...και την τραβηξε πισω του
εβγαλε το κασκολ και το καπελο που εσταζαν ιδρωτα
Τα κρεμασε
Το πολικο ψυχος εισχωρησε μαζι του
και δεν τον αφησε ουτε σαν καθησε στο τραπεζι της κουζινας...
οσοι μπορουσαν να σταθουν ορθιοι ετρωγαν...
το νεροζουμι στην χυτρα αχνιζε...
ουτε και σημερα κρεας στο φουρνο
κανεις δεν κυνηγησε...
και οι προμηθειες εχουν ενα μηνα να φτασουν...
Ρουφηξε την σουπα στα γρηγορα
πονουσε σε ολο του το σωμα, ηθελε να ξαπλωσει...
Ντυθηκε και περασε τρεχοντας απο την αυλη
στον χωρο του υπνου
παγωμενο το σκληρο χωμα
οι ταβλες δεν φτανουν για πατωμα
χοντρα κλαρια που κοβουν μισα τα κρεβατια
Ο αγερας εξω λυσσα
μα με υπομονη σπρωχνουμε το χιονι στις σχισμες μας
Μια λαμπα κοβει το σκοταδι διαγωνια
ισα για να θυμιζει οτι δεν μπηκες σε φερετρο
μα σε κατι χειροτερο
Κολαση
που την ζεις και αναπνεεις
γιατι δεν εχεις ξεκαθαρισει ακομα στο μυαλο σου
αν ειναι αληθινα αντιγραφο της...
μα μολις το πιστεψεις , ολα μπαινουν στην θεση τους
ολα καλυτερευουν...
Ζωντανος νεκρος
δυο μετρα κατω απ το χωμα
τουλαγιστον πιο ζεστα απ την κουζινα
Το κρυο τρυπουσε το δερμα
κι εμφανιζε ολες τις φλεβες στο προσωπο
εισχωρουσε στα κοκκαλα , ακουγε τις κλειδωσεις του
καθως ξαπλωνε στο βρωμικο στρωμα
Κραυγες πονου,αναφιλητα,παραληρηματα εφιαλτων
κουβεντες ονειρικης αποδρασης...
τον συντροφευαν καθως εβηχε ξανα
για δυο μονο λεπτα
ο βηχας του εσκιζε την σαρκα
τα σωθικα ,το μυαλο οριζοντια και την ψυχη καθετα...
μα σταματουσε...
ενας συντροφος του εδωσε μια κουπα τσαι
Την ηπιε μονορουφι!... κλεινοντας τα ματια
κι ονειρευτηκε τον Νοτο!
την Μαυρη Θαλασσα...
κι ακομα πιο νοτια...
Τα Ελληνικα νησια!
πεταξε αναμεσα απ τα στενα τους
και διαλεξε μια χρυσαφενια αμμουδια
μικρος την ειχε επισκεφτει με το καικι του πατερα του...
ετρεχε στην παραλια
κι ας εκαιγε
μα του εκανε καλο στον πυρετο του
στα δαχτυλα των ποδιων κυκλοφορησε το αιμα
Σταματησε να τρεχει κι ανοιξε ενα λακο
σκεπαστηκε με αμμο
με το προσωπο γυρισμενο στον Ηλιο
ειπε το Πιστευω στα Ελληνικα
ανοιξε τα ματια του και τα σκοταδια σκορπισαν
μοναχα γαλαζιος ουρανος
Επιτελους η ψυχη του ζεσταθηκε
ελαφρυνε
δεν ενιωθε πονους...
αγαλλιαση
τεσσερεις μηνες περασαν
τεσσερεις ζωες...
εκεινη την στιγμη πιστεψε ξανα στον ανθρωπο
σαν τον πλησιασαν οι συντροφοι να του κλεισουν τα ματια
Σαν σταθηκε ορθιος στην κορυφη του Γολγοθα
κι ολες οι φωνες γιναν ψιθυροι πισω και κατω του...
-Ζητηστε απ τους Φασιστες και τους Κομμουνιστες
τους ταφους μας να βρειτε , Παρακληση να πειτε
για τις δικες τους τις ψυχες, για μας τους νεκροθαφτες
κι οχι τους δολοφονους...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες) | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
