stixoi.info: Λυκος

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λυκος

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130638 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Λυκος

Στο pcτι μου .

[font=Calibri]Ναι .
εχω μια τρελα με τη φυση μας
με τα ερειπια μας γενικα
σαν εσενα κοσμε σκορπιε μου

Μας ερημωνουν μακρια της
κι οσο κι αν θελγουμαι στην απομονωση
τουτο παλευω
να κρατιεμαι κοντα σου

καταρα εχοντας την
στη φαρμακωμενη σα στοιχιωσα
οαση σου
θυμησες να κραδαινουμε
να παιδευομαστε με ζαρες παιδικες
το ξεφωτο να κεντουμε το ξεφτισμενο
με νυχια με αιματα φαγωμενα
αδρα
Στη φυση μας καταχαμα

δε λογαριαζετε τιμημα
όπως λεει και το Κατερινιω !
εκει είναι ο στοχος
εκειδα χυμα ο νους βασταζει αγριμι
ξεροκεφαλο
ξεσκισμενο
αγερωχο
Ειδαλλως αχρηστο
φωτος κενου
ξεχωρο
πετραδι ακατεργαστο
και δε κανω ρουπι .

το κακο σπυρι στο κωλο τους θελω
ναμαι θελω
να τους βγει στο ματι
Για αυτό στεκω εδω
ακομη εδώ
διχως να φαινομαι
το ξερεις
Πλαι σου

Τσαλακωμενη
τα ματωμενα αποκαιδια σου
ειμαι
στα χειλη τα χαμογελαστα μου
Να κοπτομαι να καμωνω πρακτικες
Κάθε που τωρα
κάθε ωρα λεγω
στραμμενη στη χθεσινη
σαν γερνω ένα με το δειλι
ποτε ζω ;
να ερωτω ερωτοτροπωντας
και κεινη να μου λεγει ποτες
φιμωμενη
στεφανωμενη τ’ οραμα

Μ οπλα χνωτα αναρια
αγριμιων ακριβα
λιγο φευγαλεα
και μια στεπα καφτερη για καθρεπτη
σπασμενη οαση

Είναι κατι παιδια
που σα λιγο τα κοιταξεις
μαστουρα ειν’ αλογαριαστη
σκοτοδινη ασωτη
ψηγματα διαυγη απο σταρι εκλεκτο
βροχη μονοτονη χρυση
μας στεγνωνει
το ριμαδοψυχαριο μου απογειωνει
πατωκορφα

Κ δε φευγω απ εκει
Δε σε πουλω
Κειδα χλωμο θεριευει το αχαρο ποτες
Ριζες βγαζουμε τραχιες
με μιαν υποσχεση παναρχαια
αφαντη στ αχειλι
καυτο στα βλεμματα αναβλυσμα
με δυο ποδια ολο κι ολο στα χερια
χιλιομπαλωμενα
θραυσματα
ψυχαρια αμετρα
κοντρα στη σπορα του

μερα τη μερα
λεπτο το λεπτο
από ουρανο σ ουρανο
χαμενο
ερμο τομαρι αγυριστο
ενας να γινομαστε ασκος
αιμα να μαζευουμε να ζησουμε

με το θανατο ανταμα
δε παιζει στερηση
τον αντικρυζεις
οπου κι αν στρεψεις
τον παιζεις ασυστολα
λιγο αιμα από δω
σταλιτσα τη σταλιτσα ακατασχετη
λιγο δακρυ εκει
πηγμενο στη σκονη σωρρος
ενας ολακερος σωριασμενος ουρανος
και πινεις
μεθας αβερτα

πλασμα αποκοτο
ιδρωτα αιματος χολης
πενταρφανο
ολουθε
τη γης αργολιωνει
μα κοκκο τον κοκκο η γης ανασανει
ωσαν στα δοντια κλωθογυρνουμε
τον υπνο μας βραχνα
αλησμονητοι
καπνος σα νατανε μοσχατος
στα χειλη
μοσχοβολημενα

καθε που άλλο λεγεις δε βασταζεις
τοτε ειναι που αντεχει κι άλλο
ετσι να σε ρουφα
λιγο ακόμη πιο φτενος
λιγο ακόμη πιο ξεφαντος
τοσο που παιρνουν να χασκουν
οι μαυρισμενες φλεβες του

μουλαρια να γινονται αμολημενα στη σιγη
αφρισμενες ανασες πολυγραφικες
παραπεταμενες στα σκουπιδια κραυγες
βολια πυρωμενα
σταυρικα
αυθαδιαζοντα
απταλικα
του κοσμου το παρε

Όχι η ερημιά είναι σχολή ολακερη
Με το ένα ματι βγαλμενο
Το άλλο πυρινο
Να ξαποσταίνεις σα προχωρας
να βυθίζεσαι αξημέρωτα
ως τους συναντας
να λεγεις χαλαλι

λυκος να μενεις
που τον αμνο του φυλα
τη πνοη να δινεις ως ..
υπάρχουν ακόμη άνθρωποι
που βυθιζονται
γλιστρούν ξεπετάγονται ακομη
λεπιδοπτερα με λεπια χρυσα
απ τους βυθούς ατερμονους
αιθερες
αστερια
ξωτικα

Να γιατί δεν ησυχάζω συ που ρωτας

γιατί γνωρισα τι σημαινει
τη ζωη να ακολουθω
που δεν ζω

Ξερεις .

Πεθαινε το λοιπον
σαμπως και σωθουμε
διχως τα παραμυθια σου
διχως χημικα
.

[font=Calibri]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 22 Στα αγαπημένα: 7


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας

Nefeligeretis 07-01-2009 @ 21:37	Λίγο απ όλα έχει αυτός ο κόσμος, μα αυτό που έχει πολύ δυστυχώς είναι το παραμύθι και τα χημικά του. Καλημέρα Γεωργία! ::love.::
Nefeligeretis 07-01-2009 @ 21:41	http://www.youtube.com/watch?v=yUUoBMIHEPs
Α.Ε. ΕΠΕ 07-01-2009 @ 22:04	Περπατώντας το αλλάζει πρόσωπο, ματιά και αναπνοή. Ξεσκίζεται και ματώνει σε πέτρες κοφτερές ύπουλα κρυμμένες στη μαλακή στάχτη της άρνησης.
zpeponi 07-01-2009 @ 22:55	::yes.:: ::yes.::
ψιτ-ψιτ 07-01-2009 @ 23:08	περα οτι ειναι πολυ ωραιο... οταν λες'' να παιδευουμαστε με ζαρες παιδικες'' εννωας τον ZARA ?
azoritis 08-01-2009 @ 00:05	ωραίο ,χείμαρος προσωπικά με καθήλωσε και με απογείωσε.κι'όμως γίνεται.
Ηypocrisy 08-01-2009 @ 00:12	http://www.youtube.com/watch?v=AaD4vY10smY&feature=channel_page ετσι να μασταν ετσι μονο τα παιδια ζουνε μα δε τα αφηνει κανεις ......................................................................
Ιππαρχος 08-01-2009 @ 00:22	Συμμερίζομαι την αμηχανία του william...
azoritis 08-01-2009 @ 00:23	ετσι,ωραιοτάτο το τραγούδι,πέταξα.
ΑΝΤΗΣ 08-01-2009 @ 02:18	εκπληχτικο
swordfish 08-01-2009 @ 02:44	Ωραίο, γειά σου Γιούλη! ::yes.:: ::kiss.::
Αστρογιογγι 08-01-2009 @ 03:23	Ομορφια ατοφια! βρε Γιουλη εσυ εισαι;... Λυκος... για να υπαρχει ισορροπια στον κοσμο των ποντικων...
ψιτ-ψιτ 08-01-2009 @ 03:50	http://ca.youtube.com/watch?v=w78DXr_IUA8&feature=related
ψιτ-ψιτ 08-01-2009 @ 03:51	http://ca.youtube.com/watch?v=sH-q7uQeLnE ..................... ::smile.::
poetryf 08-01-2009 @ 04:17	Ψυχή μου αγαπημένη. . . ::love.::
MARGARITA 08-01-2009 @ 05:13	τσα! δεν με ξάφνιασε το κατεβατό σου γερακίνα... ::love.::
Κακτίνα 08-01-2009 @ 07:52	σκληρό, ρομαντικό, καθηλωτικό, μπράβο σου
χάρης ο κύπριος 08-01-2009 @ 08:35	λυκος να μενεις που τον αμνο του φυλα ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.:: αγαπημένη γιούλη ! ! !
karpox 08-01-2009 @ 09:24	αχ! Τσαμουλα σχολη ολακερη εισαι εσυ....... μα οχι της ερημιας..... της λατρειας...... δεν χορταινεται με μια τουτο ουτε και συ φυσικα...................... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
nirbana 08-01-2009 @ 14:30	ας στρογγυλοποιήσω τα αγαπημένα σου γλυκιά μου.. ::yes.::
ψιτ-ψιτ 12-01-2009 @ 04:52	http://www.alltogethernow.gr/video_ellada_einai_pantou.htm
Ηypocrisy 12-01-2009 @ 06:35	η Ελλαδα ειναι παντου ................. ! ! ! ! ! εσυ εισαι παντου............ να γιατι σ αγαπω . (ευχαριστω . . . . )

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο