Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα τραγούδια ταξιδευουν μόνα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα τραγούδια ταξιδευουν μόνα
 .....Μεθοριακός σταθμός πάνω στην ίσαλη γραμμή...,
 
[I]Ανεβαίνω και πάλι της ψυχής τα σκαλιά
Ένα βήμα κενό
και μετά δεν χωρώ στα φτερά μου
Έχω μπροστά ουρανό και φευγάτα πουλιά
το ανέφικτο που διψά η καρδιά μου

Βλέπω πλοία που γράφουν στο σκαρί τους «ελπίς»
μια θάλασσα φως
αγριεύει τα ίδια ταξίδια
Ένα δωμάτιο έχω στην άκρη της γης
Μεσοπέλαγα με σάπια σανίδια [/I]

[B][I]Τα τραγούδια που γράφω τις νύχτες
Είναι οι μόνες αλήθειες στην άδεια ζωή
Ταξιδεύουν μαζί με αλήτες
Ξενυχτάνε τις ώρες που έχει μόνο σιωπή
Τα τραγούδια είναι οι μόνες πυξίδες
Να μιλήσω για κόσμους που έζησα μια στιγμή
Είναι μόνα , εκεί δεν με είδες
Ήμουν σύννεφο κι ήσουν, εσύ μια βροχή [/I][/B]

[I]Κατεβαίνω και πάλι στης ψυχής τα φευγιά
Ένα κύμα ψηλό
Και μετά μια αρμύρα στο στόμα
Μια ακτή που δεν βγάζει ποτέ σε στεριά
και η άμμος της μοιάζει με σώμα

Βλέπω όνειρα χίλια , πάντα συμβολικά
Παίρνω πένα χρυσή
Κι υπογράφω ένα αλλιώτικο θέμα
Δανεική η καινούργια κι η παλιά μου ζωή
Ένας σταθμός απ’ τα χάρτινα τρένα [/I]

[U][B][I]www.eliaspolitis.gr[/I][/B][/U]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μώβ ιστορίες
      Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τα σύνορα του μυαλού αλλάζουν κάθε τόσο πατρίδες , διάλεξε μια και ζήσε, είναι η δική σου γη...
 
Γιάννης Χρυσέλης
14-01-2009 @ 14:19
::smile.:: ::yes.::
PirgiosVardarinos
14-01-2009 @ 15:31
...Μια ακτή που δεν βγάζει ποτέ σε στεριά
και η άμμος της μοιάζει με σώμα...
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: !!
elpidakwstopoulou
15-01-2009 @ 00:53
Βλέπω όνειρα χίλια , πάντα συμβολικά
Παίρνω πένα χρυσή
Κι υπογράφω ένα αλλιώτικο θέμα
Δανεική η καινούργια κι η παλιά μου ζωή
Ένας σταθμός απ’ τα χάρτινα τρένα

::up.:: ::up.:: ::yes.::
ekptwtos
15-01-2009 @ 13:27
Τα τραγούδια που γράφω τις νύχτες
Είναι οι μόνες αλήθειες στην άδεια ζωή
Ταξιδεύουν μαζί με αλήτες
Ξενυχτάνε τις ώρες που έχει μόνο σιωπή
Τα τραγούδια είναι οι μόνες πυξίδες
Να μιλήσω για κόσμους που έζησα μια στιγμή
Είναι μόνα , εκεί δεν με είδες
Ήμουν σύννεφο κι ήσουν, εσύ μια βροχή

PANEMORFO!
ste_bee
27-01-2009 @ 15:34
Οδυσσέα, εσύ?

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο