Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130963 Τραγούδια, 269499 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αγία μοναξιά
 
Στην σιωπή των αγαλμάτων
μπορείς να ακούσεις τους τριγμούς
εντός τους.
τη σιγουριά της ακινησίας
το αναποφάσιστο της κίνησης
τα γέλια της αδράνειας
την αγάπη που τρέφουν προς τους σεισμούς
μα και τον φόβο που φωλιάζει
στη δομή των κρυσταλλικών πετρωμάτων τους.

Εκεί στις σπηλιές του Νότου
-αν καταφέρεις και σε καταπιούν
τα θαλάσσια στόματα
με τα πέτρινα δόντια-
θα δεις την ανυπομονησία του σταλακτίτη
να ενωθεί με τον σταλαγμίτη
Πόσα χρόνια περιμένουν αυτή τη στιγμή
Λες και κάτι θα γίνει!

Λοιπόν, τα αγάλματα είναι ευτυχισμένα
όταν τα αλάνια οι σπουργίτες,
πάνε και κάθονται στους ώμους τους
αφήνοντας τρυφερά μια κουτσουλιά.
Όταν δε καθαρίζουν τα ραμφάκια τους
πάνω στη πέτρινη σάρκα
φαντάζομαι πως τα αγάλματα
γαργαλιούνται και θα θελαν να γελάσουν
Ίσως και να γελάνε-ποιος ξέρει?-
κάποια στιγμή αργότερα,
όταν δεν θα τα βλέπει κανείς.
Για τους σταλκτίτες/-γμίτες
μπορώ να πω μόνο
πως είναι ανόητοι
όπως εξάλλου όλοι οι ερωτευμένοι.

Αν τώρα θέλετε να ακούσετε
και την προσωπική μου ιστορία,
νομίζω πως παρόλο που μου αρέσει
να μελετώ την πέτρα και να εξάγω για αυτήν
αυθαίρετα συμπεράσματα,
είμαι φτιαγμένος από ξύλο.
Ένα κούτσουρο πιθανόν
που για άγνωστους λόγους
βρέθηκε στη θάλασσα.
Τα κύματα με πότισαν με την αλμύρα τους
(γι αυτό και τα δάκρυά μου
είναι αρμυρά, σαν όλων σας)
και με κοπάνησαν αλύπητα πάνω στις ακτές.
Η άμμος και η πέτρα σμίλεψαν την μορφή μου
όπως τους έκανε κέφι
με αποτέλεσμα κάποια χειμωνιάτικη μέρα
που κείτονταν το κουτσουρεμένο κορμί μου
σε παραλία του Αγίου όρους,
η τρομακτική μου όψη και το αλλόκοτο σχήμα μου
να τραβήξει την προσοχή ενός καλόγερου,
ο οποίος και με περισυνέλεξε.
Απο τότε είμαι τοποθετημένος
σε πρεβάζι του κελιού του,
με ακριβώς δίπλα μου ένα συνεχώς αναμμένο καντήλι
και μια εικόνα της Παναγιάς
Δείχνοντας με το δάχτυλο
λέει στους προσκυνητές:
Έχοντας την Παναγιά κοντά μας
και την ψυχή μας πάντα ελεημονούσα
-να χει πάντα λάδι το καντήλι-
δεν θα έχουμε φόβο των δαιμόνων
και το δάχτυλό του σταματάει πάνω μου...

Θα σας πρότεινα όμως
να εξετάσετε σοβαρά το ενδεχόμενο
να μην πιστέψετε τίποτα...
Γιατί πάντα έχω την επιλογή
να σας πω, απλώς ένα παραμύθι...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ειρήνη
18-01-2009 @ 07:05
δεν ξέρω τι σχόλιο να σου αφήσω , πέρα απ' το ότι χαίρομαι που γράφεις .. ::smile.::
Αγνή
18-01-2009 @ 07:28
παραμύθι ε;;;
Μόντε μου
και πως ξέρεις πως εμείς υπάρχουμε που σε διαβάζουμε;;;;;
montekristo
18-01-2009 @ 07:35
Ειρήνη σε παρακολουθώ, αλλά χαίρομαι που περνάς κι απο εδώ
Αγνή ζιζάνιο, δώσε μου τηλέφωνο να το εξακριβώσω
Αγνή
18-01-2009 @ 07:43
έχω κάτι αριθμούς αλλά δεν θυμάμαι την σειρά τους
τους θες;
ekptwtos
18-01-2009 @ 08:24
APLA AGAPHMENO!
MARGARITA
18-01-2009 @ 08:32
Λοιπόν τα αγάλματα έχουν αξιοπρέπεια αλλά δεν νοιώθουν...σε προτιμώ κούτσουρο με τρομακτική όψη που ανασαίνει παραμυθατζή ::wink.:: άρχισαν τα όργανα...
montekristo
18-01-2009 @ 08:39
Αγνή δεν χρειάζονται, υπάρχεις ::smile.::
Έκπτωτε Άγγελε εσύ πρέπει να το πίστεψες γιαυτό έχω να σου δείξω κάτι

http://img175.imageshack.us/img175/8227/p4100138eq5.jpg

Μαργαρίτα την πάτησες ::smile.::
MARGARITA
18-01-2009 @ 08:43
δεν είπα κάτι διαφορετικό....σε προτιμώ κούτσουρο και το παραμυθατζής παραμένει ::laugh.::
the eye
18-01-2009 @ 10:25
::theos.:: ::up.:: ::smile.::
χαμογελο
18-01-2009 @ 10:53
.........παρα-μυθι......... χμμμμμμμμ..............


::theos.::
Ηypocrisy
18-01-2009 @ 11:09
χαχα γεια σου μεγα τρελα θεια ! ! !
artista_k
18-01-2009 @ 12:02
Ομορφο το παραμύθι σου βρε Μόντε... γράψε ένα ακόμη! ::wink.:: ::kiss.::
karpox
18-01-2009 @ 12:10
::huh.:: ...............

μπουρδουκλωθηκα τωρα.....!
Αστρογιογγι
18-01-2009 @ 13:40
Αγια Μοναξια!!!
Γιάννης Χρυσέλης
18-01-2009 @ 15:56
ψέματα λες, η παναγιά δε θα καθότανε κοντά σου

ο καλόγερος ναι ::wink.::
frozenangel
18-01-2009 @ 17:13
Παραμυθι η οχι........γοητευτηκα !!!!!
heardline
18-01-2009 @ 20:24
Ωραία η προσωπική ιστορία, περί ξύλου !!!!!!!
peiraiotissa
19-01-2009 @ 04:24
Θα σας πρότεινα όμως
να εξετάσετε σοβαρά το ενδεχόμενο
να μην πιστέψετε τίποτα...
Γιατί πάντα έχω την επιλογή
να σας πω, απλώς ένα παραμύθι...

Μας κοροιδεύεις ε??/εμείς φταίμε που σε διαβάζουμε!!!!!!!
Καλή σου μέρα Μόντεκρίστο ::kiss.:: ::up.::
montekristo
19-01-2009 @ 05:32
ευχαριστώ όλους
και προς πειραιώτισα
μακάρι να μπορούσα να μουν παραμυθάς, δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απο το να μπορεις να πλάσεις παραμύθια...παραμύθια που δεν θα κοροιδεύουν, αλλά θα αφήνουν τον νου να ταξιδέψει ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο