stixoi.info: Το σημείωμα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το σημείωμα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130386 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το σημείωμα

Και να ζωή μου καθισμένος στο ικρίωμα
τα περασμένα πύρινες σκιές να ξαναζώ
και τι να γράψω σε αυτό μου το σημείωμα
μια διαθήκη χάρτινη φωτιά για το κοινό.
Ανηφοριές και κατηφόρες λεν τ'αξίωμα
κι'ορίζουν της ζωούλας μου το τετραγωνικό
της φαντασίας μου βουβό το αποκύωμα
με λόγια πως να ντύσω να γεννεί και πιστευτό.

Να γράψω για...
Για τότε που της νύχτας, νύχτα έκλεβα τα άστρα
χιλιάδες έναστρους να φτιάξω ουρανούς
ν'ανοίξω και του κόσμου όλα τ'άχρηστα τα κάστρα
να διώξω απ'τα πέτρινα κλουβιά τους καημούς.
Για τότε που της μέρας, μέρα έκλεβα τον ήλιο
στου κόσμου τα ξυπόλητα να δώσω τα παιδιά
για να το έχουν ρούχο ακριβό στης γης το κρύο
και να μη ζητιανεύουν στους {μεγάλους} ζεστασιά.

Καμμιά φορά ζωή μου βλέπω το τελείωμα
μαζί και όσα τύχαινε κλεφτά να αγαπώ
αυτά που χρόνια ήταν το δικό μου βίωμα
πικρά γλυκά αλλιώτικα δυο λόγια θα σας πω.
Μικρό και ψεύτικο της ζήσης μου τ'ομοίωμα
και όλα όσα έζησα για μια στιγμή ξεχνώ
και σαν παλιό του Μάη μοιάζουν τώρα κρύωμα
και πάλι να χαρούμενα ζωή μου πολεμώ.

Και πολεμώ...
Αυτούς που σαν θεριά της, νύχτας μούκλεψαν τα άστρα
και βομβαρδίζουνε και το δικό μου ουρανό
γρεμίζοντας των φίλων μου τα ακριβά τα κάστρα
και λιώνωντας τη μάνα το πατέρα και το γιο.
Αυτούς που σαν θεριά της, μέρας μούκλεψαν τον ήλιο
και τον καρφώσανε ενέσεις δήθεν γιατρικό
του κόσμου τα παιδιά σκοτώνουν παίζοντας το φίλο
αυτόν τον κόσμο που εκάνατε τον πολεμώ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

mychoco 19-01-2009 @ 00:57	Υπέροχο!!!! Την καλημέρα μου.. ::up.:: ::kiss.:: ::theos.::
mantinada 19-01-2009 @ 01:29	"Και πολεμώ Αυτούς που σαν θεριά της, νύχτας μούκλεψαν τα άστρα και βομβαρδίζουνε και το δικό μου ουρανό γρεμίζοντας των φίλων μου τα ακριβά τα κάστρα και λιώνωντας τη μάνα το πατέρα και το γιο. Αυτούς που σαν θεριά της, μέρας μούκλεψαν τον ήλιο και τον καρφώσανε ενέσεις δήθεν γιατρικό του κόσμου τα παιδιά σκοτώνουν παίζοντας το φίλο αυτόν τον κόσμο που εκάνατε τον πολεμώ. " Πολέμα! Αυτό μονάχα μας απόμεινε στον κόσμο που μας δώσανε να ζούμε... Πολέμα! Καλημέρα...
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 19-01-2009 @ 02:15	Καλημέρα,πολύ μου άρεσε. οι πολεμιστές του φωτός και της ψυχής ξεθάβουν τη σημαντικότητα , επιστρατεύουν τον ιστό της άμυνας στο κελάρι της καρδιάς.Ας τους απωθήσουμε όλοι μαζί.και σ' ευχαριστώ.
iraklisv 19-01-2009 @ 02:54	Κάλλιστο,να είσαι καλά.
swordfish 19-01-2009 @ 04:43	::up.:: ::up.::
peiraiotissa 19-01-2009 @ 07:45	Μικρό και ψεύτικο της ζήσης μου τ'ομοίωμα και όλα όσα έζησα για μια στιγμή ξεχνώ και σαν παλιό του Μάη μοιάζουν τώρα κρύωμα και πάλι να χαρούμενα ζωή μου πολεμώ. Καλησπέρα ::kiss.:: ::up.::
χαμογελο 19-01-2009 @ 15:23	πολυ ομορφο!!!!!! ::up.::
Helene52 20-01-2009 @ 02:53	ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ::up.:: ::yes.:: ::up.::
adespotoi 20-01-2009 @ 04:11	Ψυχάρα είσαι πολύ μεγάλος σε όλα! ::theos.:: ::up.:: εκτιμώ (πολύ) τα φιλικά συναισθήματα σου. ::yes.::
adespotoi 21-01-2009 @ 02:50	Φίλε δε μου είπες ποιο κακό μάτι να φοβάμαι το δικό μου ή των άλλων...... με τις πλάκες συμφωνώ καλές είναι μα ακόμα κομπλάρω ::scare.::
adespotoi 21-01-2009 @ 12:32	Εγώ φοβάμαι περισσότερο το δικό μου, νομίζω τους άλλους αγγελούδια και πάντα εγώ είμαι ο πιο κακός, μα την τύφλα μου! ::rock.:: ::smile.::
... άρα υπάρχω 25-02-2009 @ 12:54	... απίθανο σημείωμα... !!!
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 21-02-2010 @ 05:05	αυτόν το κόσμο που εκάνατε τον πολεμώ.........πολεμιστές μα και νικητές αλώβητοι όσο μπορούμε να βγαίνουμε .......... καταπληκτικό Γιώργο!!!!!!!!!! να σαι καλά ::hug.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο