| |
EMINESCU/ Μιχάι ΕΜΙΝΕΣΚΟΥ (1850 – 1889)
Καμαντέβα*
Απ’τις πίκρες της αγάπης
Θέλοντας να γιατρευτώ,
Φώναξα τον Καμαντέβα,
Τον Κάμα, τον ινδό θεό.
Ηρθε το γλυκό παιδάκι
Γελαστό, καβάλα πα
Σε ωραίο παπαγάλο,
Κι είχε και λαμπρά φτερά.
Στη φαρέτρα, αντί για βέλη,
Άνθη έχει, φαρμακερά,
Όλα γλυκοποτησμένα
Απ’του Γάγγη τα νερά.
Μ’έν’από τά άνθη τούτα
Μού’ρειξε μια σαητιά
Κι από τότε κάθε νύχτα
Ξάγρυπνος κλαίω πικρά.
Με φαρμακερές σαήτες
Αχ, με λάβωσε παντού
Ο γιός της ψευδαισθησίας
Και τού ξάστερ’ ουρανού.
(1887, 1η Ιουλίου)
* Καμαντέβα : θεός της αγάπης στούς ινδούς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
