| |
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΑΥΛΟ, ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΣΚΑΘΑΡΙΑ
Είναι φορές που θέλω να χαθώ μες τις ροκιές
Μέσα σε Ανθρώπινες φωνές.
Απλοϊκές.
Αληθινές .
Εντός εκτός και επί τ’αυτά των γαμημένων πρέπει
Ήταν , είναι και θα είναι .
Αν τα σώσουμε , ναι θα είναι.
Υγιή μυαλά σ’αρρωστημένες παραισθήσεις.
Φωνές .
Ψυχές με πόδια και άγριες ματιές.
Φωνές δυνατές.
Θέλω να ουρλιάξω,να με ακούσει το αύριο.
Να ακούσει τα χθεσινά μου λόγια.
Τα λόγια που ζω στο τώρα.
Κοπήκανε τα δάχτυλα. Δεν έχω που να κρυφτώ πια.
Γύμνια.
Καθάρια δύναμη.
Νιώθω κρύες επιθετικές ανάσες.
Ξυπνάω από τη μούχλα του σήμερα.
Δροσιά παντού.
Και αναμνήσεις που δεν έζησα για να θυμάμαι.
Θα ζήσω να ουρλιάζω τη ζωή μου.
Με όλη την Ύπαρξή μου σε όσα ντεσιμπέλ γουστάρω.
Έχε το νου σου στο παιδί.
Και μη ξεχνάς έναν μπαγάσα.
Περνάνε όλοι καλά εκεί πάνω.
Καλύτερα από κάθε άλλη φορά.
Κοιτάζουνε, γελάνε και θυμούνται το yesterday…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
