Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πάντα αγαπούσα τη βροχή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάντα αγαπούσα τη βροχή
 
Κάποιες φωνές τα βράδια με ξυπνάνε
με συμβουλές και της ημέρας λόγια
μου λεν’ τα χρόνια φεύγουνε και πάνε
μου λεν’ μη κρύβεσαι στης μοίρας τα υπόγεια .

Μα εμένα να το ξέρετε μ’ αρέσει εδώ πέρα
εδώ που οι δρόμοι στένεψαν κι έγιναν μονοπάτια
εδώ που γέρνεις σαν κλαδί στο φύσημα του αγέρα
κι οι ελπίδες σπάνε σαν γυαλί και γίνονται κομμάτια .
Πάντα αγαπούσα τη βροχή και τα θλιμμένα μάτια .

Κάποιες φωνές τα βράδια με ξυπνάνε
που μοιάζουν με πληγές ή και με τύψεις
μου λεν’ τα όνειρα στο τέλος σε πονάνε
μου λεν’ τόση ερημιά πώς να την κρύψεις .

Μα εμένα να το ξέρετε μ’ αρέσει εδώ πέρα
εδώ που οι δρόμοι στένεψαν κι έγιναν μονοπάτια
εδώ που γέρνεις σαν κλαδί στο φύσημα του αγέρα
κι οι ελπίδες σπάνε σαν γυαλί και γίνονται κομμάτια .
Πάντα αγαπούσα τη βροχή και τα θλιμμένα μάτια .



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ξέρω πολλά για σας τους ανθρώπους αλλά δεν ξέρω κανέναν άνθρωπο...
 
Μαρία Χ.
28-01-2009 @ 02:31
"Πάντα αγαπούσα τη βροχή και τα θλιμμένα μάτια ."

::oh.:: ::theos.:: ::theos.::

Εξαιρετικός στίχος Μιχάλη !!!
Μα ολόκληρο είναι υπέροχο !
Καλημέρα και να είσαι καλά...

Θα μου επιτρέψεις να γράψω κάτι με τίτλο : "Πάντα αγαπούσα της βροχής τα δακρυσμένα μάτια" ??
Μου έδωσες έμπνευση...
Μιχάλης13
28-01-2009 @ 03:09
Καταρχάς σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια . Όσο για το να γράψεις ενοείται . Καλή σου έμπνευση !
giannisanas
28-01-2009 @ 03:54
ανεξηγήτως με άγγιξε η μελαγχολία του
swell52
28-01-2009 @ 04:49
Καλοδεχούμενο, σαν την πρώτη βροχή του φθινοπώρου... Για να μάθουμε να αγαπάμε και τις βροχερές μέρες της ζωής μας...
Μιχάλης13
28-01-2009 @ 06:10
Σας ευχαριστώ παιδιά!
LADY KALAS
28-01-2009 @ 07:01
Υπεροχο για αλλη μια φορα.Γραφεις πολυ ομορφα Μιχαλη!! ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
gkouts
28-01-2009 @ 07:56
μπαράαααααααβοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!!!!
iraklisv
28-01-2009 @ 10:08
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Γιάννης Χρυσέλης
28-01-2009 @ 13:26
::wink.:: ::yes.::
elpidakwstopoulou
28-01-2009 @ 13:30
Μα εμένα να το ξέρετε μ’ αρέσει εδώ πέρα
εδώ που οι δρόμοι στένεψαν κι έγιναν μονοπάτια
εδώ που γέρνεις σαν κλαδί στο φύσημα του αγέρα
κι οι ελπίδες σπάνε σαν γυαλί και γίνονται κομμάτια .
Πάντα αγαπούσα τη βροχή και τα θλιμμένα μάτια .

μπράβο πολύ όμορφο !!!! ::up.:: ::yes.::
**Ηώς**
28-01-2009 @ 14:01
Πάντα αγαπούσα τη βροχή και τα θλιμμένα μάτια .
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΜΙΧΑΛΗ! ::hug.:: ::love.:: ::hug.::
Μιχάλης13
28-01-2009 @ 14:19
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πάρα πάρα πολύ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο