Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάθε φορά που απλώνω βρέχει
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάθε φορά που απλώνω βρέχει
 Άει σιχτίρ πια.. το Σαββατογένημμά μου !.. Σηκώθηκα από τα μαύρα χαράματα να απλώσω.. αλλά ο καιρός μου τά 'κανε μούσκεμα !
 
Κάθε φορά που απλώνω βρέχει
Φταίει ο καιρός.. μα φταις κι εσύ
Τόση δουλειά.. ποιός την αντέχει ;
Ρίχνω νερό της βροχής στο κρασί...

Κάθε φορά που απλώνω βρέχει
Άλλη φορά.. άπλωσε εσύ
Η γκαντεμιά πίσω μου τρέχει
Δεν θα στεγνώσει ποτέ το βρακί...

Κάθε φορά που απλώνω βρέχει
Μούσκεψαν κι όλα τα παλτά
Να βρεις γυναίκα να προσέχει
Κάθε δελτίο καιρού που περνά...

Κάθε φορά που απλώνω βρέχει
Δεν ξαναπλένω.. κι άντε γεια !
Ο Ποιητής.. ρούχα δεν έχει
Μόνο στους στίχους του λένε "με γειά !"...
Είπες να πλύνεις ; -Ποιος πιστεύει
στην τόση σου ανεμελιά
που στίχους μόνο μας παστρεύει
κι είναι στην λέρα η φαμελιά ! χαχαχα!

να το πιστέψω, δεν νομίζω
- πώπω κακίες που ξερνώ ! -
με ουρανό μουντό και γκρίζο
πως ξύπνησες πουρνό - πουρνό

μάλλον δεν σού ‘κατσε ο στίχος
- η έμπνευση σού ‘ χε κοπεί -
κι από τα νεύρα ενδομύχως
το έριξες στην …προκοπή

χαχαχα !
CHRISTOS P
Τί λες ρε άπιστε Χρηστάκη
Που με χλευάζεις διαρκώς !
Νομίζεις βρήκες την Ιθάκη
Και την αράζεις.. επαρκώς ; !...

Πακέτο κάνω όλα τα ρούχα
Και τις κουβέρτες.. τα χαλιά
Είναι η έκπληξη που σού 'χα
Υποσχεθεί από παλιά !...

Στο πρώτο τραίνο τ' ανεβάζω
Νά 'χεις να πλένεις.. μια χρονιά
Δέκα βρακιά τη νύχτα αλλάζω
( Σ' αρέσουν τ' άπλυτα -ουνιά ? )...

Μην δω λεκέ.. σε έχω φάει
Και ζωντανό.. και πεθαμένο !
Στρώσου λοιπόν.. μοναχοφάη
... Σίδερο σού 'χω αναμμένο !...

χου, χου, χου !!!
MAЯIA P.
βάλε στο τρένο ό,τι γουστάρεις
όσα χωράει ο Γιαραμπής
τσόλια δυσώδη ας το τιγκάρεις
μονάχα ...εσύ να μην μου μπεις !....
CHRISTOS P
Τρόμο διακρίνω και τρεμούλα
Κι ιδρώτα κρύο πια στον ΑΝΔΡΑ
Τ' άπλυτα είδε στη σακούλα
Και πήδηξε από τη μάνδρα !
MAЯIA P.
και οπως ετρεχε ο καημένος
σκουντουφλησε σε ενα σχοινί
που'χε τα ρουχα απλωμένα
η Ροζα η μελαχροινη
manost21
και τον πιάνει από το χέρι
τον σηκώνει και του λέει:
που σου ‘να μάγκα κρυμμένος
κι από μένανε χαμένος
έλα δω στην αγκαλιά μου
να σε γιάνουν τα φιλιά μου.
(το τι έγινε μετά
δε θα σας το πω παιδιά
μα όποιος έχει φαντασία
συνεχάει(sic) την ιστορία)
daponte



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Χιουμοριστικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Συμμετοχές: CHRISTOS P, MAЯIA P., manost21, daponte
 
frozenangel
29-01-2009 @ 03:35
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
swell52
29-01-2009 @ 05:07
::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο