| |
Σαν όνειρο αληθινό
Σαν ηλιούλουστη μέρα
Δέσμη από λευκό και γαλανό
Θα το 'λεγα σημαία.
Πίσω απ' το χρώμα της ψυχής,
ανοίγει μονοπάτι.
Πίσω απ' το χρώμα της ζωής,
νέοι ψάχνουνε το κάτι.
Το κάτι διαφορετικό
Το κάτι παραπάνω
Το κάτι αλλιώτικο, τρελό
Πρέπει! να είναι παραπάνω...
Παραπάνω ελπίδες, όνειρα
Παραπάνω αστέρια με ευχές
Παραπάνω ευκαιρίες
Παραπάνω μέρες απ' το χθες.
Χθες ήμουνα αλλιώς
Χθες ήμουν κάτι μικροσκοπικό
Χθες η μέρα είχε εικοστέσσερις.
Σήμερα μια ώρα παραπάνω απ'το χθες...!
Πίσω απ' το φως , ανατέλλει το σκοτάδι
Πίσω απ΄ το σκοτάδι, κόκκινο σαν αίμα αναρχικό
Που όμως ταυτότητα γι' αυτό κανείς δε βαλλει
Κανείς, γιατί σκεπάζει απλά το γαλανό.
Με χρώματα σαν παίζω, με ομάδες
Νιώθω πως προσδιορίζω κάτι ανιαρό
Ταυτότητα ο κόσμος ολόκληρος δε θέλει
Είναι ένα σύνολο απλά μοναδικό!!!
Ο Κόσμος έχει κάτι το ενιαίο
Ψυχές που υπερτερούν των ιδεών
Μα όταν οι ιδέες υπερτερήσουν των ψυχών
Πάει το παιχνίδι χάθηκε... ΣΤΟ ΚΑΛΟ...!!!
Όποιος δε σεβεται ζωές
Δεν αξίζει από κανένα σεβασμό
Πίσω απο τα ανάκτορα
Κρύβεται σταβλος, βρωμερος!
Πιστέψτε όλοι στις ζωές
Αυτές είναι που αξίζουν
Αυτές είναι που στο τέλος
Τους ανθρώπους φανατίζουν.
Αν έχεται ιδέες κρατάτετες...
Είναι πέρα για πέρα λογικό!
Μην τις αφήσετε όμως,
Να σκεπάσουν σαν χιόνι...
ΤΟ ΑΓΝΟ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΕΙΣΤΟ ΒΟΥΝΟ!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
