| |
Όταν όλοι κοιμηθούν στο ποτάμι τραγουδάω
πίσω, μπρος τα βουνά είναι εκεί που ξεσπάω
είναι εκεί που σε βρίζω εκεί που σ’ αγαπάω
περπατώ και τραγουδάω σ’ ερωτήματα απαντάω
Από πάνω μου τα άστρα να μου λένε ιστορίες
να μου λένε για πλανήτες και χαμένους γαλαξίες
να μου λένε για παιδιά που υποφέρουνε στο κρύο
που για αυτούς έχει γίνει το δεύτερο στοιχείο.
Σου κόπηκε η ανάσα δεν μου καίγετε καρφί
για την δική μου την πνοή τώρα ακούγεται το bit
Εθισμένος στα στιχάκια σου γράφω αληθινά
βάλε το cd και άκου δυνατά
αυτό το τραγουδάκι θα το ακούσεις φωναχτά
από μένα, από φίλους και έφηβα παιδιά
που έχουν μείνει μόνα και κολυμπάνε στα βαθιά
Δεν μπορώ φοβάμαι το τώρα το μετά
κυλάω δραπετεύω στο παρελθόν ξανά
τότε που κορόιδευαν που φόραγα φαρδιά
για τον καπέλο που φορούσα ίσια ή στραβά.
Όμως δεν θα αφήσω το ρεύμα να με πάρει
από κάπου θα πιαστώ για να φθάσω στο παζάρι.
Εκεί πουλούν τα πάντα μέχρι και ανθρώπους
στο βρεγμένο δάπεδο να βλέπεις απογόνους
να κείτονται νεκροί και από πάνω το παιδί
να σπαράζει σε λυγμούς με φωνές και με ρυθμούς.
Και εύχεσαι ποτέ να μην έξυνες πληγές
στο παρελθόν να γνώριζες μονάχα αμμουδιές
μα ποτέ τους δεν σε έπεισαν για τύψεις, ενοχές
που να πάρει δεν σε ψήφισα σ’ αυτές τις εκλογές.
Είχα την ανάγκη να ακούσω ένα συγνώμη
αν όχι αληθινό να μου αλλάξει γνώμη
μα εσύ το έκρυψες εκεί που το ποτάμι σταματά
και χείμαρρος ξεχύνεται όταν τραγουδά.
Αγαπώ να μισώ αυτούς που με πληγώνουν
και μισώ να αγαπώ αυτούς που με κλειδώνουν
σε ένα κόσμο που μου φτιάξαν χωρίς να με ρωτήσουν
και που κάθε Κυριακή παν να κοινωνήσουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
