Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131040 Τραγούδια, 269521 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Με τις καρδιάς τους χτύπους
 (Χθες διάβασα όλη τη συλλογή "Ενδόμυχα" του Χρήστου .... με συγκλόνισε... και να!)
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Τελειώνει η μέρα,
περισσεύουν δυο λέξεις,
ατέλειωτ’ η νύχτα,
ξεχειλίζουν οι σκέψεις…

Μα ότι περισσεύει
δεν το πετάω,
κι ότι ξεχειλίζει,
σα σπόγγος το ρουφάω,

και σε στιγμές μοναχικές
με τις καρδιάς τους χτύπους,
όλα μετουσιώνονται
σε λεξιβάτες στίχους,

που παίρνουν σάρκα, έχουν ψυχή
αντρειεύουν και θεριεύουν
πότε με πνίγουν στα βαθιά
πότε με ταξιδεύουν,

κι άλλοτε μιλούν γι’ αγάπη,
άλλοτε για τη ζωή,
που και που... κανένα δάκρυ…
μια βαθιά... αναπνοή…

και στο τέλος ησυχάζω,
νοιώθω πλήρης, ευτυχής
και για λίγο δε μ’ αγγίζει
το μυστήριο της ζωής,

ώσπου πάλι συννεφιάζει
μ’ αστραπές… και κεραυνούς…
και στις λέξεις καταφύγιο
ψάχνει πάλι να’ βρει ο νους.

Μέρα με τη μέρα νοιώθω:
πρέπει να συμβιβαστώ
πως ποτέ δεν θα’ βρει λύση…
το πρόβλημα...:
το αιώνιο...:
το Υπαρξιακό.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γυμνασμένα παραμύθια
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ekptwtos
02-02-2009 @ 10:23
ώσπου πάλι συννεφιάζει
μ’ αστραπές… και κεραυνούς…
και στις λέξεις καταφύγιο
ψάχνει πάλι να’ βρει ο νους.
::yes.::
Helene52
02-02-2009 @ 10:37
Μέρα με τη μέρα νοιώθω:
πρέπει να συμβιβαστώ
πως ποτέ δεν θα’ βρει λύση…
το πρόβλημα...:
το αιώνιο...:
το Υπαρξιακό.
::up.:: ::yes.:: ::up.::
idroxoos
02-02-2009 @ 13:01

ώσπου πάλι συννεφιάζει
μ’ αστραπές… και κεραυνούς…
και στις λέξεις καταφύγιο
ψάχνει πάλι να’ βρει ο νους.

Μέρα με τη μέρα νοιώθω:
πρέπει να συμβιβαστώ
πως ποτέ δεν θα’ βρει λύση…
το πρόβλημα...:
το αιώνιο...:
το Υπαρξιακό.
::wink.::
aprobleptos
02-02-2009 @ 13:39
και στις λέξεις καταφύγιο
ψάχνει πάλι να’ βρει ο νους.

*** EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!! Χρήστο *** ::yes.::
iraklisv
02-02-2009 @ 20:50
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Nikos Krideras
02-02-2009 @ 22:51
ΠΟΛΎ ΔΥΝΑΤΌ ΜΠΡΆΒΟ ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
swell52
03-02-2009 @ 07:57
::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
07-02-2009 @ 08:53
Μέρα με τη μέρα νοιώθω:
πρέπει να συμβιβαστώ
πως ποτέ δεν θα’ βρει λύση…
το πρόβλημα...:
το αιώνιο...:
το Υπαρξιακό.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
agrocert
09-02-2009 @ 01:07
"...και στις λέξεις καταφύγιο
ψάχνει πάλι να’ βρει ο νους..."

Χρήστο να εισαι σίγουρος ότι αυτό το καταφύγιο... δεν πρόκειται να μας το πάρει κανείς... και ποτέ...
Μόνο να το μοιραστούμε... αν εμείς το θελήσουμε...

Πολύ καλό...
Πολύ αληθινό...

::smile.::
aperadosini
13-02-2009 @ 06:23
πολυ ποιητικη η αληθεια σου...πανεμορφο ::yes.:: ::yes.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο