Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνοιξης αναμνήσεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνοιξης αναμνήσεις
 για εκεί που δεν άντεχα, για εκεί που νοσταλγώ...
 
ΑΝΟΙΞΗ

Άνοιξα βλέφαρα και της ψυχής σεντούκια
Από αυτά που οι πειρατές με πεθυμιά ζητάνε
Άγγιξα με δέος μελιστάλαχτα μπουμπούκια
Άφησα μυρωδιές στο νου μου να κυλάνε

Νιότης γλυπτά σημάδια στο κορμί μου
Να στάζουν νοσταλγία για περασμένες μου στιγμές
Να έρθουν πάλι περιμένω οι καιροί μου
Νόστος και φευγιά να χουν τις πόρτες πια κλειστές

Όμορφα ταξίδια γυρεύω πίσω με λαχτάρα
Ό,τι κι αν έσβησε το ξέρω γεννιέται απ’αρχής
Όμως φοβάμαι στο τέλος την αλήτισσα κατάρα
Ονείρων μάγισσα που πλέκει νήματα φυγής

Ίκαρος δε θέλω να γενώ στου ήλιου τα χρυσά κεντριά
Ιστό δε θέλω να ζωγραφίσει αράχνης συνουσία
Ίσως όμως θέλω να παίξω σαν το σπίρτο στη φωτιά
Ίριδας να είμαι η τελευταία παρουσία

Ξαστεριάς ανάσα η φωνή μου ν’ακουστεί
Ξενιτεμένη να νιώθει κάθε μορφή της λήθης
Ξίφος οξύ στο σώμα του χρόνου παιδευτή
Ξανά να καρφωθώ και με τις πέντε μου αισθήσεις

Ήθελα ακόμα παιδιάστικες κραυγές να τραγουδάω
Ηνία που έδινα στα χέρια μου θαρρώ
Ηλιόλουστα χαμόγελα στα χείλη να φοράω
Ημίθεα σαν τότε που έλεγα ΄΄μπορώ΄΄







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
poetryf
05-02-2009 @ 08:24
Το γραμμικό μιας Άνοιξης που παγώνει σαν Χειμώνας την Ψυχή από τον πόνο... Άμα γράφεις έτσι στα 18 σου, τί θα γράφεις μετά;

Μη σε ανησυχεί καθόλου αυτό..και να μη θες δηλαδή
από μόνο του θα έρθει. Εσύ απλά συνέχισε να γυαλίζεις το διαμάντι, να στιλβώνεις το πετσί και να πεισμώνεις για να φτάσεις το άφταστο.

Εσύ, η Γκρατσιέλλα και η Αλεξία (Lady Kalas)
που είστε το νέο αίμα στο Στίχοι
δίνετε σε εμάς τους πιο παλιούς του σαϊτ
την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση πως εκεί έξω υπάρχει Θεός.

Υπέροχο μικρό μου...Τί να λέμε τώρα....
swordfish
05-02-2009 @ 09:11
Πολύ καλό Ελένη μου!!!! ::yes.:: ::up.::
Amersa K
05-02-2009 @ 10:07
::5156.::
agrafos
05-02-2009 @ 10:22


fobero
iraklisv
05-02-2009 @ 11:35
Με poetryf. Να είσαι καλά. ::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
Ιχνηλάτης
05-02-2009 @ 11:43
Έχεις μέσα σου την ευαισθησία της Μυρτιώτισσας
την ερωτική φιλοσοφία και την δυναμική ευελιξία της Πολυδούρη. Και το εννοώ!!
Μπράβο κορίτσι μου!!!!
μαρίλλη
05-02-2009 @ 13:25
Ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει!!
Ναι μπράβο κορίτσι μου!!!
rock sugar
05-02-2009 @ 13:36
σας ευχαριστώ όλους σας πολύ...
δεν ξέρετε πόσο σημαντικό είναι για μένα...
να είστε καλά.... ::love.::
elpidakwstopoulou
06-02-2009 @ 04:14
Ήθελα ακόμα παιδιάστικες κραυγές να τραγουδάω
Ηνία που έδινα στα χέρια μου θαρρώ
Ηλιόλουστα χαμόγελα στα χείλη να φοράω
Ημίθεα σαν τότε που έλεγα ΄΄μπορώ΄΄


ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!!!!!!!!ΜΠΡΑΒΟ !!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::theos.::
panta smile
07-02-2009 @ 05:00
omorfo eleni!otan den antexeis feygeis...ma i skepseis se girnane piso!
αισχυ(λος)
07-02-2009 @ 06:47
υπεροχη εισαι!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο