| |
| | Ασπρο-μαυρο |  | | |
Φεύγω κάθε μεσάνυχτα απ’το ταπεινό μου σπίτι
Με ποιά αντοχή και ποιές ασθήσεις
Σέρνω τον θάνατό μου σαν τον ερημίτη
Δεν ξεχωρίζω την ψυχή απο τις παραισθήσεις
Διασχίζω με ματωμένα γόνατα τον εαυτό μου
Δεν είναι τόπος να ζήσω οι ρεματιές του άδη
Σπαράζω ,κλαίω ως και μετα το θάνατό μου
Για όσα βλέπω ,όσα νιώθω στο σκοτάδι
Για όσα έχασα στα κάτεργα της συμφοράς
Σ’άνισες μάχες με τα μίση, τυρρανικές
Μες στα γέρικα φεγγάρια της μοναξιάς
Μες στις μαύρες της ζωή μου ερημιές
Για ποιούς υπήρξα για ποιά γυναίκα υπάρχω
Όλα μοιάζουν τόσο μακρυνά ,όλα θυμίζουν νοσταλγία
Μες στα ερείπια τη μορφή σου ,τη φωνή σου ψάχνω
Σ’αυτή ελπίζω πως θα βρώ μια σωτηρία
Μα άγριοι ανέμοι,θηρία με πολιορκούν
Αχνίζουν κίνδυνοι και τρόμοι
Στον ύπνο μου τα όνειρα αιμορραγούν
Κλείνουν σύνορα του λυτρωμού οι δρόμοι
Μα χαιρωμένα τα χαμόγελα μα η καρδιά πανυγηρίζει
Καταργούνται οι αποστάσεις ,τα πικρά βουνά
Απ’τα δικά σου χέρια φτάνει ο έρωτας που μ’αγγίζει
Μυρίζει απόψε αγάπη,ξεπέφτει η λυσμονιά
Απόψε γίνονται θαύματα ,βραδάκι γιασεμιού
Εξαίσιες σκάλες μ’οδηγούν στον ουρανό
Στη μυστική πλευρά κόσμου αλλοτινού
Με συντροφιά το χρώμα το χερουβικό
Φυσάει πάντα αεράκι δροσερό
Να ψυχρανθεί ο άδης απο χιόνι
Νύφη μοιάζεις αόρατη ,μα είσαι εδώ
της ζωής μου εξαφανίζονται οι δαιμόνοι...........
Τώρα που ανθίζουνε τα γιασεμιά
Πιο πλούσια είν’η ψυχή σου
Το χέρι τείνεις μες στο σκοτάδι αληθινά
Να με σώσεις απ’το χάος της αβύσσου
Και πρέπει απ’τη χαρά και τη γαλήνη σου κάτι να δανειστώ
Το βλέμμα σου στο βλέμμα μου να στρέψω
Τη μοίρα σου,στη μοίρα μου ν’αφήσω οδήγο
Στο φώς σου τ’αβασίλευτο άφοβα να πιστέψω
Κι αν μας χωρίζουν ωκεανοί,σύννεφα μαύρα ,καημοί
Λύκοι σειρήνες βλέπουν κι αλύπητα χτυπούν
Τρέξιμο είναι η ζωή,τη δείλια σκίζω ,ρίχνω τη φλόγα στο χαρτί
Ήλιε ,οι χρυσες σου αχτίδες,εκείνες μονάχα με τρυπούν
Είμαι έτοιμος κρίνε λευκέ
Τα χείλη μου στα χείλη σου για πάντα να τα κλείσω
Έτσι να στέκω, εσένα ν'αγναντεύω έρωτα μου μυστικέ
Και με την άμετρη σιγή να σ’αγαπήσω..............
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ηypocrisy
10-02-2009 @ 01:07 | η γνωστη αισθηση . να μην εχεις τιποτα κ να νιωθεις φισκα
πληρη(ε)ς ! | | Spartinos
10-02-2009 @ 01:08 | Τώρα που ανθίζουνε τα γιασεμιά
Πιο πλούσια είν’η ψυχή σου
Το χέρι τείνεις μες στο σκοτάδι αληθινά
Να με σώσεις απ’το χάος της αβύσσου
Υπεροχο!!! | | Ελένη Σ.
10-02-2009 @ 01:32 | Είμαι έτοιμος κρίνε λευκέ
Τα χείλη μου στα χείλη σου για πάντα να τα κλείσω
Έτσι να στέκω, εσένα ν'αγναντεύω έρωτα μου μυστικέ
Και με την άμετρη σιγή να σ’αγαπήσω..............
Τι να σου πω....εκτός απ' αυτό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αυτά που γράφεις είναι αληθινή ποίηση Άντη! | | petrwnas
10-02-2009 @ 05:07 | καλησπέρα ΑΝΤΗ!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | peiraiotissa
10-02-2009 @ 08:19 | Απ’τα δικά σου χέρια φτάνει ο έρωτας που μ’αγγίζει
Μυρίζει απόψε αγάπη,ξεπέφτει η λυσμονιά
Μπράβο Άντη....μύρισε αγάπη!!! ::love.:: ::kiss.:: | | Helene52
10-02-2009 @ 11:18 | Είμαι έτοιμος κρίνε λευκέ
Τα χείλη μου στα χείλη σου για πάντα να τα κλείσω
Έτσι να στέκω, εσένα ν'αγναντεύω έρωτα μου μυστικέ
Και με την άμετρη σιγή να σ’αγαπήσω..............
Υ π έ ρ ο χ ο ς .... όπως πάντα!!
Την καλησπέραμου ΑΝΤΗ ::up.:: ::up.:: ::hug.:: | | Ναταλία...
11-02-2009 @ 03:29 | Πανέμορφο Άντη ::yes.:: ::theos.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
