| |
Γράφω δυο λέξεις στο χαρτί
Η μοναδική μου διαφυγή
Άλλος τρόπος δεν υπάρχει
Κάθε δρόμος μονοπάτι
Που αντίθετα μας οδηγεί
Τρένα που περνούν είμαστε εμείς
Δεν μας περιμένει πια κανείς
Ψάχνουμε τον εαυτό μας
Μέσα από το βάσανο μας
Στους σταθμούς που αδειάσανε νωρίς
Γίνεται η νύχτα μια ζωή
Ο ύπνος δεν κοιτάει να εμφανιστεί
Σκέψη σ’ άλλη σκέψη τρέχει
Και η καρδιά μου δεν αντέχει
Άλλο πια να με παρηγορεί
Τρέχουνε οι ώρες και οι στιγμές
Τα όνειρα μας πνίγονται στο χθες
Τους σταυρούς μας δεν πετάμε
Μα τα χρόνια δεν γυρνάνε
Τι νόημα έχουν πια οι ενοχές
Γράφω δύο λέξεις στο χαρτί
Κάθε μια για μένα μια αρχή
Τέλος στις υποχωρήσεις
Στο μηδέν θα πάω κι ας σβήσεις
Εμένα απ’ τη δική σου τη ζωή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
