Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αν εισαι ομως εδώ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269382 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αν εισαι ομως εδώ
 
Ήρθες και ψές σαν κάθε βράδυ στη σκέψη μου ξανά
Καθώς μεσουρανούσα μες στις μεγάλες μοναξιές
Με νοητά καλώδια τραγουδούσε ο πυρετός τις μαύρες μου πληγές
Κι εγω παραμιλούσα γιατι δεν έμαθα να σέρνομαι στη λησμονιά

Μόνος στο άδειο σπίτι στου καημού την κατοικία και του τρόμου
Στον τόπο αυτό της συμφοράς με συντροφιά θηρία,νυχτερίδες
Σκοντάφτω στου κορμιού μου τις ρωγμές ,μετράω τις ελπίδες
Κι όλο κοιτάω μπροστά στο τέρμα του σκοτεινού μου δρόμου

Μιά ζούγκλα το αίμα που ανταριάζει την καρδιά μου
Κομματιασμένη μένει κι άθιχτη μα να ξεφύγει δεν μπορεί
Με λάμψεις συσπειρώνεται,κουρνιάζει σιωπηλή
Κι ύστερα παραλυμένη δύναμη ,απλώνεται σαν άχρωμη σκιά μου

Δεν είν’για μένα η έκσταση της σκέψης,το μαρτύριο,οι προσευχές
Δεν είναι τα οράματα για μένα τα ωραία και τα μεγάλα
Με περιμένει αδιάκοπα εξαίσια κι αταλάντευτη μια σκάλα
Που οδηγάει στις φοβερές του Άδη ρεματιές

Αν είσαι όμως εσύ σαν σκέψη σαν ουσία αγάπη μου εδώ
Το κάτι λίγο βλέποντας απο τον γκρίζο εαυτό μου
Ίσως γυρίσω πίσω απο κάποιο θάνατό μου
Μαζί σου,το μέλλον μου να ζήσω δεν θάναι πιά οδυ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
SEPT
12-02-2009 @ 02:40
Πολύ καλό!
ALYZIOS
12-02-2009 @ 02:49
Υπεροχο.....!!!! ::up.:: ::yes.::
Ναταλία...
12-02-2009 @ 03:11
Πάρα πολύ ωραίο Άντη η γραφή σου πάντα ξεχωρίζει ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Mικρουλι
12-02-2009 @ 03:32
Καταπληκτικό Άντη !! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
petrwnas
12-02-2009 @ 04:46
ωραίο φίλε μου!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ελένη Σ.
12-02-2009 @ 04:54
"Δεν είν’για μένα η έκσταση της σκέψης,το μαρτύριο,οι προσευχές
Δεν είναι τα οράματα για μένα τα ωραία και τα μεγάλα
Με περιμένει αδιάκοπα εξαίσια κι αταλάντευτη μια σκάλα
Που οδηγάει στις φοβερές του Άδη ρεματιές"

Κι' όμως υπάρχει η μορφή του παραδείσου...μέσα στις λέξεις και τις εικόνες σου!
mytilinia
12-02-2009 @ 05:03
Όμορφο...μελαγχολικό, μα όμορφο...αγγίζει... ::angel.::
Helene52
12-02-2009 @ 12:07
Υπέροχο !!!!!
Καλό βράδυ Αντη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
**Ηώς**
12-02-2009 @ 13:42
::hug.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο