Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο γιος της ερημίας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130416 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο γιος της ερημίας
 ...οι άντρες μπορούν να διαβάζουν καλύτερα τους χάρτες από τις γυναίκες γιατί οι εγκέφαλοί τους μπορούν να φανταστούν πιο εύκολα ότι ένα εκατοστό αντιστοιχεί με εκατό χιλιόμετρα...
 
Ήταν γυμνός και κάτωχρος ο γιος της ερημίας
Και κείτονταν στο μνήμα του ακίνητος, νωθρός
Λαμποκοπούσε κι άστραφτε ένας μικρός θεός
Θύμα και θύτης άγριας κι ασίγαστης μανίας.

Λουλούδια τον εστόλιζαν, μπουμπούκι ανθισμένα
Δυο αγριοπερίστερα στέκονταν στο πλευρό του
Άγριοι λύκοι ολόλυζαν στον πλέριο θάνατό του
Κι ήταν τα στήθια τα πλατιά βαθιά σημαδεμένα

Ποιος δαίμονας αδίστακτος τον είχε κυριέψει;
Ποια μάνα τον εγέννησε; Από ποιο σπέρμα φύτρα;
Ποια τον ανέστησε άσωτη κι αγριεμένη μήτρα;
Ποιοι πόλεμοι κι αέρηδες τον είχανε σμιλέψει;

Σαν θέριεψε η φλόγα πια στο νεκροκρέβατό του
Βουνά και κάμποι σάλεψαν, βράχοι στα δυο ανοίξαν
Λαγκάδια, λόγγοι, ρεματιές πόνεσαν και βογγήξαν
Σαν τον εσυντροφεύανε στον ύπνο τον στερνό του

Οι φλόγες σβήσανε αργά με μια ψιλή βροχούλα
Σαν να ‘κλαιγε κι ο ουρανός του γιου του τον χαμό
Πέρασαν μέρες και στην γης. Θάμα παντοτινό
Φύτρωσε ένας υάκινθος το γιόμα στην ραχούλα

=================================
Λέγαν πως δεν αγάπησε κανέναν και καμία
Λέγανε μίσησε βαθιά ό,τι του ‘χε δοθεί
Ό,τι ποτέ του άγγιξε για πάντα είχε χαθεί
Είχε πατέρα το Θεριό μάνα την Ερημία




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

... πέσαμε απ' τα σύννεφα....
 
AceOfSpades
12-02-2009 @ 02:42
α καλά..εσύ είσαι πιο άρρωστος από μένα....
άκου ερημία...
::razz2.::
balistreri
12-02-2009 @ 02:46
το πόνημα ήταν απλώς αφορμή για να γράψω το σχόλιο... ::up.::
iokasth
12-02-2009 @ 03:23
Πολύ ΩΡΑΙΑ και τα δυό.!!!!
Ωστε έτσι ..μέχρι ν΄αποκτήσουν κόρη...
Καλό!!
Ν.
ΕΛΕΑΝΝΑ
12-02-2009 @ 03:27
Για το σχόλιο ::vlax.:: ::vlax.::ξεσκέπαστο θα κοιμήθηκες ::8576.::


Για το ποίημα ::4076.::
CHЯISTOS P
12-02-2009 @ 03:37
Έγραψες ένα φοβερό ποίημα ρε bali...
giannisanas
12-02-2009 @ 03:57
καταπληκτικό, σημαδεύεις μεγάλες και απόλυτες στιγμές
νετη541
12-02-2009 @ 04:22
...οι ποιοι τους;;;....α στο καλό σου, μ' έκανες και γέλασα... ::laugh.::
justawoman
12-02-2009 @ 08:38
Αν δεν ήξερα πως είναι παλιότερο, θ' ανησυχούσα για τον... εγκεφαλό σου ::razz2.::

Σ' έχω πει μαέστρο της συγκίνησης και μ' επιβεβαιώνεις δήαρ ::sneak.::
χωρικός
12-02-2009 @ 08:41
έ ,ρε ...μαέστρο! ::up.::
ψιτ-ψιτ
12-02-2009 @ 09:25
η κορη ?
Πάρμας
12-02-2009 @ 09:40
Το θυμάμαι φίλε... υπέροχο!
idroxoos
12-02-2009 @ 12:21
τέλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::wink.:: ::up.::
Amersa K
12-02-2009 @ 12:26
Γι αυτό μέχρι να κουνήσουν το ένα πόδι βρωμάει τ' άλλο;
Νομίζουν πως έχουν κάνει χιλιόμετρα έ;;;
::razz2.::
Amersa K
12-02-2009 @ 12:27
Αυτός τώρα, μπορεί νά ναι ο γιός της Ερασμίας, γιατί ο γιός της Ερημίας δεν πεθαίνει με τίποτα...
::kiss.::
arpistre
12-02-2009 @ 14:45
επιλεκτική αμνησία
μπορεί να ξεχνάω οτιδήποτε,
αλλά δεν ξεχνάω εύκολα τα ποιήματα που μου άρεσαν
::smile.::
agrafos
12-02-2009 @ 22:43
ρε εισαι συ;;;;
δυνατο
aperadosini
13-02-2009 @ 06:44
υπεροχο...παλιε μου αγαπημενε... ::yes.:: ::yes.::
Amersa K
13-02-2009 @ 07:59
Γουίλλιε!!! Είσαι το ιδανικό μου!!! ::kiss.:: ::kiss.:: ::razz2.::
artista_k
13-02-2009 @ 11:00
balistreri ου να μου χαθείς.... ::razz2.::

William ήμαρτον.... κάτι παστίτσια που απόμειναν απο χθες το ...ξανασκέφτομαι αν θα τα λυπηθώ ή όχι.... ::lost.:: ::razz2.::
αισχυ(λος)
14-02-2009 @ 13:51
χαχα φοβερος!!!!!!
Ελένη Καιγή
09-03-2009 @ 17:11
Εκρηκτική έμπνευση του βαλι. Κοίτα τι έφτιαξε ο γουιλ από τα σκάγια!
Κορυφαίες αμέρσα και αρτίστα κ σε σχολιασμό!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο