| |
Εγώ μιλάω πάντα με λόγια της φωτιάς
που κρύβουν μέσα τους ελπίδες και πληγές
κι ίσως μια μέρα να ανάψουν πυρκαγιές
όταν φυσήξει της καρδιάς μου ο νοτιάς .
Εσύ μιλάς πάντα με λόγια των καιρών
που η λογική σου προσπαθείς να τα χωρέσει
κι αν τα όνειρα μας αφήσουμε στη μέση
είναι συνήθεια λες , αυτών των ημερών .
Τα λόγια μου λοιπόν δε σε εμπνέουν
μα εγώ θα ανήκω πάντα στους τρελούς
κι όχι σ’αυτούς τους ξύλινους φελούς
που στο δικό σου κόσμο επιπλέουν .
Εγώ μιλάω πάντα με λόγια της βροχής
για να ξεπλένω την ψυχή μου απ’τη σκόνη
κι έτσι , ότι για τόσα χρόνια με λερώνει
αφήνω ανάμνηση μιας άλλης εποχής .
Εσύ μιλάς πάντα με λόγια γνωστικών
που να φοβάσαι κάθε αύριο σου’χουν μάθει
κι αν όλοι κρύβονται απ’τα δικά τους λάθη
είναι τα μάτια λες , κρυψώνα μυστικών .
Τα λόγια μου λοιπόν δε σε εμπνέουν
μα εγώ θα ανήκω πάντα στους τρελούς
κι όχι σ’αυτούς τους ξύλινους φελούς
που στο δικό σου κόσμο επιπλέουν .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
