| |
| | Φλεβάρης |  | | | Υπάρχουν κάποιες που τις ξεχνάς σαν να μην υπήρξαν ποτέ και κάποιες άλλες που τις θυμάσε που και που με ένα χαμόγελο βγαλμένο απ' τα παλιά. Τέλος είναι αυτές που σαν γελούν, γελάς..... σαν κλαιν, κλαις και 'συ......... μια σαν αυτές είναι η Ειρήνη. | | |
Ένα βροχερό χειμωνιάτικο απόγευμα Φλεβάρη
η Ομορφιά συνάντησε την Θηλυκότητα
και η μια ζήλεψε το μεγαλείο της άλλης.
Απρόθυμες όμως και οι δυο να πάρουν το
δρόμο τους μ’ ένα κεφάλι σκυφτό και την απορία στο μυαλό,
ζήτησαν από ένα ζωγράφο να εκφράσει με την
τέχνη του αυτά που είχε να του πει μονάχα η ματιά του.
Δύο ημίθεες, δύο πίνακες, μία γνώμη.
Αντ’ αυτού ο ζωγράφος, αδυνατώντας να εξηγήσει το γιατί,
χρησιμοποίησε μονάχα ένα και μόνο πίνακα,
βλέποντας σιγά, σιγά το χέρι του να γίνεται κι΄ αυτό ένα με το πινέλο,
τα μάτια του ένα με την καρδιά του,
ένα και η σκέψη του με τα όνειρά του,
όνειρα που πινελιά με πινελιά έπαιρναν μορφή πάνω σ’ ένα καμβά.
Σαν τελείωσε αυτό που του ζητήθηκε,
παραδόθηκε σε μερικές στιγμές απόλυτης σιωπής
και κοιτάζοντάς τον για μερικές ακόμη
ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του
και μια σταγόνα δάκρυ ήρθε να το ανταμώσει.
Τα χρώματά του ήταν λαμπερά,
Το αίσθημα που του προκαλούσε σαν κανένα άλλο.
Το όνομά του…
Ειρήνη !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Lame Duck
12-02-2009 @ 11:40 | Σαν τελείωσε αυτό που του ζητήθηκε,
παραδόθηκε σε μερικές στιγμές απόλυτης σιωπής
και κοιτάζοντάς τον για μερικές ακόμη
ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του
και μια σταγόνα δάκρυ ήρθε να το ανταμώσει.
Μπράβο!! ::theos.:: | | dimvel
13-02-2009 @ 06:29 | Αν και ...Φλεβάρης , ζεστός!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
