| |
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
ζορι τραβας βαρυ , το ιδιο βασανο
το χρωμα αυτο του ηλιου που σκοτωνει.
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
μια θλιψη ανειπωτη , κρυφο παραπονο
το κοκκινο αυτο το φως που σε κυκλωνει.
Απ τα σκαλια κοιτας
πανω απ τα συννεφα
τον αγνωστο Θεο που χαμηλωνει
πρωτη φορα , κι αυτη
να ειναι σημερα
που σε τραβαει πιο κοντα και σε τυφλωνει.
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
ζορι τραβας βαρυ , το ιδιο βασανο
το χρωμα αυτο του ηλιου που σκοτωνει.
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
μια θλιψη ανειπωτη , κρυφο παραπονο
το κοκκινο αυτο το φως που σε κυκλωνει.
Και στης ερημου πανω
τους αμμολοφους
στ ανασκελα τα χερια σου απλωνεις
μια κραυγη σκορπας
πανω στα κυματα
και ξεκινας οτι θυμασαι να ξυλωνεις
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
ζορι τραβας βαρυ , το ιδιο βασανο
το χρωμα αυτο του ηλιου που σκοτωνει.
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
μια θλιψη ανειπωτη , κρυφο παραπονο
το κοκκινο αυτο το φως που σε κυκλωνει.
Μα να που καπου περα
στην Αμερικα
φορωντας την στολη σου μαγεμενη
την φωτεινη κοιτας
πυρινη αβυσσο
που στεκει μες στα στηθια σου κρυμμενη.
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
ζορι τραβας βαρυ , το ιδιο βασανο
το χρωμα αυτο του ηλιου που σκοτωνει.
Φρικιο στην Πατρ 'αν εισαι ή το Καιρο
στην ερημο , γκαρσωνα στην Βοστωνη
μια θλιψη ανειπωτη , κρυφο παραπονο
το κοκκινο αυτο το φως που σε κυκλωνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
