| |
Μια νέα ημέρα φύτρωσε
Στις ρίζες της αυλής μου
Και με χαμόγελο πλατύ
Κοίταξα την ψυχή μου
στο τίποτα απ΄το τίποτα
Δεν έχεις να ελπίζεις
Εγώ για σε προσπάθησα
Πάνε να τριγυρίζεις
Η πολυδούρη μίλαγε
με λόγια μες στο αίμα
Μα το αίμα το σιχάθηκα
Δεν είναι πια για μένα
Ο άνδρας ο μοναδικός
Για μένα θα αλλάξει
Όλης της πλάσης τη ροη
Τις θάλασσες τα δάση
Δεν θα μ΄ αφήνει μόνη μου
Με σκέψεις μαυρισμένες
Θα με χαϊδεύει τρυφερά
και θα μου τρέφει μέρες
κ εκείνοι που απαξιωτικά
κοιτούν τα αισθήματα μου
θα λένε κάποτε στη γη
με κλάμα τ΄ όνομα μου
[align=center][B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
