stixoi.info: Αθανασίας συνταγή

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αθανασίας συνταγή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130603 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αθανασίας συνταγή

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Σε λόφο με ερείπια αρχαίου Νεκρομαντείου
μ’ αιώνες καθυστέρηση πήγα ν’ αναζητήσω
εκείνο τ’ ανασκίρτημα στην έλευση του Θείου
και των προγόνων άυλες σκιές να συναντήσω.

Οι πρόποδές του χάνονταν στη λίμνη Αχερουσία
και στην κορφή πολύγωνα - περίβλεπτα τα τείχη
με πέτρες που εφάπτονται σε τέλεια αρμονία
και το κρατήσαν ζωντανό κόντρα σ' ορδές και λήθη.

Αργά περιφερόμενος στα δύο πλάγια κλίτη
σκυφτούς και λιγομίλητους συνάντησα ιερείς
με βλέμμα διαπεραστικό κοιτούσαν από κρύπτη
τα ίχνη π’ άφησε στη γη το σώμα μιας ψυχής.

Συνεπαρμένος, με αφή, με σκέψεις κι επικλήσεις
έφυγαν τα μιάσματα κι επήλθε η καθαρότης
να συναντήσω ειμ’ έτοιμος ψυχές και συγκινήσεις
να μάθω τα μελλούμενα και τα γιατί της νιότης.

Παραπατώντας, τρέμοντας σ’ ηλιόλουστο σκοτάδι
κατέρχομαι την αίθουσα σε βράχο λαξευμένη
ακούω λυγμούς, βλέπω σκιές, αισθάνομ’ ένα χάδι
και να! με πλησιάζουνε δικοί μου αγαπημένοι.

Παππού.. Γιαγιά.. Θείε μου εσύ... αγαπημένη Μάννα
που τον τυφλό γνωρίσατε το μάντη Τειρεσία
να κάνω τι; να πάω που; για να’ βρω τη νιρβάνα
και να περάσω αλώβητος τη λίμνη Αχερουσία;

- Όπου πας κι όπου σταθείς, Αγάπη δώσε και θα δεις
- σιγά - σιγά να γίνεσαι μικρά - μικρά κομμάτια
- κι έτσι μικρός θ’ αποζητάς την αγκαλιά της μάνας γης
- που της νιρβάνας βρίσκονται τα πιο ψηλά παλάτια.

Στο λόφο με τα ερείπια αρχαίου Νεκρομαντείου
μ’ αιώνες καθυστέρηση ήλθα ν’ αναζητήσω
αθανασίας συνταγή... τα μέλλοντα του βίου
και πήρα Μία απάντηση: πως πρέπει ν’ Αγαπήσω.[/color][/font]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Γυμνασμένα παραμύθια Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

nikoletta!!! 15-02-2009 @ 03:33	::up.::
mytilinia 15-02-2009 @ 03:35	Όπου πας κι όπου σταθείς, Αγάπη δώσε και θα δεις - σιγά - σιγά να γίνεσαι μικρά - μικρά κομμάτια - κι έτσι μικρός θ’ αποζητάς την αγκαλιά της μάνας γης - που της νιρβάνας βρίσκονται τα πιο ψηλά παλάτια. Στο λόφο με τα ερείπια αρχαίου Νεκρομαντείου μ’ αιώνες καθυστέρηση ήλθα ν’ αναζητήσω αθανασίας συνταγή... τα μέλλοντα του βίου και πήρα Μία απάντηση: πως πρέπει ν’ Αγαπήσω. ::rol.:: ::rol.:: πολύ καλό...θα μ΄αρεσε να έκανες μια συλλογή και να την πήγαινες σ΄ενα εκδοτικό οίκο...σκέψου το!
swordfish 15-02-2009 @ 03:45	::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou 15-02-2009 @ 03:46	αθανασίας συνταγή... τα μέλλοντα του βίου και πήρα Μία απάντηση: πως πρέπει ν’ Αγαπήσω. ::up.:: ::yes.:: ::yes.::
justawoman 15-02-2009 @ 03:54	Με το πολύ ωραίο σημερινό σου ποίημα, μ' έστειλες και στις άλλες σου δημιουργίες. Πολλές κι αξιόλογες οι σκέψεις σου! Ενδιαφέρουσα η απόδοσή τους. Τον τόπο που περιγράφεις, τον έχω επισκεφθεί κι εγώ... έχει ένα μυστηριώδες κάλλος, που ξεπερνά την αρχαιολατρεία μας. ::smile.::
αισχυ(λος) 15-02-2009 @ 12:24	::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος 16-02-2009 @ 09:37	Σε λόφο με ερείπια αρχαίου Νεκρομαντείου μ’ αιώνες καθυστέρηση πήγα ν’ αναζητήσω εκείνο τ’ ανασκίρτημα στην έλευση του Θείου και των προγόνων άυλες σκιές να συναντήσω. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Rannia . k 16-02-2009 @ 10:17	Πολύ καλό!!! Καλό σου βράδυ!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
aperadosini 17-02-2009 @ 23:12	πανεμορφο Χρηστο...!!!!! ::theos.:: ::love.::
South of the river 20-02-2009 @ 13:21	Πολύ καλός φίλε μου! Συνέχισε! ::yes.::
azoritis 25-02-2009 @ 23:53	πολύ καλή η γραφή σου. απλή ..κατανοητή..περιγραφική...νόημα... έτσι με ..αρέσει...νάσαι καλά...
στίχος 17-10-2010 @ 22:45	Εντάξει,κι εγώ με αιώνων καθυστέρηση πήγα αλλά πήγα...αυτό έχει σημασία...τι όμορφα που περιέγραψες τον τόπο και τους συμβολισμούς του !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΝΗΜΩΝ 18-10-2010 @ 02:26	ωραίο και το ποίημα και η κατάληξή του καθώς και η αρχέγονη Ιστορική ορμή του.... Πολύ ωραίο ποίημα φίλε΅Χρήστο και πρωτότυπο.....
Aνδρέας Lark 18-10-2010 @ 03:10	Σκηνικό μεγαλόπρεπο (λόγος, ιδέες, υλικό ιστορικής μνήμης-αρχαιοελληνισμός) με μπολιάσματα ανατολίτικα (νιρβάνα) και χρώμα νεοελληνικό (οι συγγενείς...μικρά-μικρά κομμάτια), όλα στην υπηρεσία της αγάπης.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο