| |
μα ειναι αναμνηση αυτη του κοσμου
στιγμη πριν το χαος αγκαλιασει
μα ειναι η καθε στιγμη μοναδικη
πριν ξεθωριασει
τα παθη μας ατελειωτο και ο κοσμος ολος
δικαστης
αυτος αιωνιος και απολυτος κριτης
δωσ μου το χερι σου
χαρισε μου ενα χορο
λιγη φωτια να ζεσταθω
στου χρονου το απειρο να ξεχαστω
να ειμαι μονος μου πλαι στο καιρο
μα αυτοι που μενουνε
για παντοτε στο δρομο
ειναι αυτοι που ειχανε τα πιο μεγαλα θελω
μα μεινανε με ενα γιατι
γιατι τα παντα να αλλαζουν
ο κοσμος να ναι παντοτε κριτης
ενας κρυος δικαστης
δωσ μου το χερι
κρυωνω
πες μου κατι να παρηγορηθω
μια αγκαλια σε αυτη να κρυφτω
αμα χαθω καπου να εχω να σταθω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
