| |
Τέσσερις ρόδες έχει η μοίρα μου
Και έναν αυτόματο πιλότο
Με πάει σφαίρα, τρέχει πύραυλο
Θέλει σε όλα να’ ναι πρώτο
Κ’ εγώ πετώ, κ΄ εγώ σ’ αφήνομαι
Δίχως να παίρνω αποφάσεις
Καλύπτω εύκολα και γρήγορα
Ονειρεμένες αποστάσεις
Ανοίγω γυάλινα παράθυρα
Χαϊδεύει απαλά ο αέρας
Μια αγκαλιά γεμάτη θα’ θελα
Κάθε στιγμή καινούριας μέρας
Οι ρόδες τρέχουν, μέρες κρύβονται
Και ο πιλότος δεν μιλάει
Με παρασέρνει και του δίνομαι
Όλο και κάπου θα με πάει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
