stixoi.info: Λήθη

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λήθη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130868 Τραγούδια, 269483 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Λήθη

Το μπλε η ομίχλη θα το πιει και τ’ άσπρο του χειμώνα
πέρασε ο χρόνος κι άφησε κιτρινισμένο χρώμα
μα δε γυρνούσες για να δεις και τ’ άστρο σου κοιμόταν
μ’ άφησε ο αιώνας να σε βρω στο τότε και στο όταν.

Φεύγεις πιο κει και δεν μ’ ακούς και ίχνη ξανασβήνεις
ήταν δοσμένο για εμάς το μυστικό της λίμνης
κύκλοι γραμμένοι στο νερό ανοίγουν τ’ όνειρό μου
και πριν χαθούν σε φέρνουνε στο κύκλο το δικό μου.

Δεν είναι έξω από μας, στο φόντο αυτό αφήσου
ζυγίζει βάρη ο ουρανός, ό,τι ξεχνάς θυμήσου
ενώνουν κόσμους και λαούς, τα σύνορα της μνήμης
σ’ αυτή την ώρα που αγρυπνώ, στα όρια της λίμνης.

Όσα αρνηθήκαμε μαζί, πιο δυνατούς μας κάνουν
αποχωρίζεσαι ξανά εκείνους που σε φτάνουν
κι ύστερα πάλι με κοιτάς ζητάς εμπιστοσύνη
περαστική αυτή η στιγμή στην απεραντοσύνη.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Ανασύρω Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

nioufaro 18-02-2009 @ 14:07	αποχωρίζεσαι ξανά εκείνους που σε φτάνουν....την καλησπέρα μου και καλο ξημέρωμα
Nemo 18-02-2009 @ 14:56	Πολύ καλό!!
Celestia 18-02-2009 @ 15:34	::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
SEPT 19-02-2009 @ 00:02	Απλά καταπληκτικό!!! ::up.::
eli240795 19-02-2009 @ 04:50	Μπράβο σου !!! Μ' έκανες και ταψίδεψα στα σύνορα της μνήμης, Σ' ευχαριστώ γι' αυτό.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 19-02-2009 @ 04:57	Χαίρομαι...
ekptwtos 19-02-2009 @ 12:32	::5156.::ZWGRAFIZEIS!MPRAVO!
isidora 19-02-2009 @ 13:26	ενώνουν κόσμους και λαούς, τα σύνορα της μνήμης σ’ αυτή την ώρα που αγρυπνώ, στα όρια της λίμνης. Ποια λίμνη; την Αχερουσία ίσως εννοείς;
elpidakwstopoulou 20-02-2009 @ 03:21	Όσα αρνηθήκαμε μαζί, πιο δυνατούς μας κάνουν αποχωρίζεσαι ξανά εκείνους που σε φτάνουν κι ύστερα πάλι με κοιτάς ζητάς εμπιστοσύνη περαστική αυτή η στιγμή στην απεραντοσύνη. ναι μοναδική η στιγμή !! σωστή !! υπέροχο !! την καλημέρα μου ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο