Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131192 Τραγούδια, 269562 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια φωνή
 
Άκουσα τη φωνή στους κήπους της Βαβυλώνας
Μες στο κενό της υπέρογκης απουσίας
Που στους αιώνες ζύγιζε τη σιγή της ησυχίας.
Είδα το πόρισμα του γυμνοσοφιστή
Που σιωπηλά μ’εκύτταζε σαν ύλη διαφανή
Απο το μάτι μιάς ισχνής βελόνας
Κι εδώ στα υψίπεδα της Αχαιρουσίας
Στα κάστρα της αθανασίας
Μες στην σκληρή αφαίρεση των ορυκτών τοπίων
Στις ουλές και στις κηλίδες πνιγμένων προσωπείων
Τη Σφίγγα μου ξανάβρα πούχα καταδικάσει στη σιωπή
Το αίνιγμα που πίστεψα οτι με λογοπαίγνια μπορούσε να λυθεί

Τώρα με σώζει κάποιο βλέμμα
Έξαφνα ανοίγοντας νέο τόπο φυγής
Μια θύρα στις παρόδους της ψυχής
Όταν κάθε συνάντηση προσφέρει ταξίδι σ’ένα ψέμα
Σ’άλλες ακοίμητες πολιτείες των καημών
Που γνέφουν υπόσχεση με το κάθε τους φώς
Γαλαξίας που μπήκε πιά στο διάστημα σφριγηλός
Των απρόσιτων για μένα αστερισμών
Φτωχός αφ’ότου απώλεσα τα κίβδηλα παίζοντας δύο ρόλους
Δεσμώτης που στερήθηκα τα μαγικά αντικλείδια
Με μέτρα αβέβαια κι αμφίβολα στολίδια
Ζυγίζω πια του έρωτα τη σκόνη και στρέφομαι στους μονολόγους



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ekptwtos
21-02-2009 @ 05:26
AGAPHMENO KI ENA APO TA KALYTERA POY EXW DIAVASEI!!!!SYGXARHTHRIA!!!
petrwnas
21-02-2009 @ 06:26
Με μέτρα αβέβαια κι αμφίβολα στολίδια
Ζυγίζω πια του έρωτα τη σκόνη και στρέφομαι στους μονολόγους

καλησπέρα φίλε Αντη πολυ καλό!!!!να έχεις ενα υπέροχο Σ/κύριακο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
21-02-2009 @ 07:10
Δεσμώτης που στερήθηκα τα μαγικά αντικλείδια
Με μέτρα αβέβαια κι αμφίβολα στολίδια
Ζυγίζω πια του έρωτα τη σκόνη και στρέφομαι στους μονολόγους

καλησπέρα !! πολύ όμορφο !!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
MARGARITA
21-02-2009 @ 10:10
πολύ καλό ...μπράβο σου ....πάρε ένα δικό μου για παρέα...

Προδομένος στην Μεσοποταμία σου εσύ και η απουσία σου
ο τρόμος σου τραντάζει το μυαλό κι ο πόνος σου φωλιάζει στη καρδιά.
Σε Τίγρη και Ευφράτη ανάμεσα εσύ και τα ερείπια σου, τα αθάνατα,
φαντάζουν στο λυκόφως μες το αίμα, στο λυκαυγές, κοίτα, είναι ένα άσπρο ψέμα.
Μένεις εκεί κλεισμένος τώρα φυλώντας μάρμαρα μαυρισμένος από τον φόβο
μην τύχει και γράψεις μια νέα Οδύσσεια παραδομένος στην κραυγή σου.
Και όταν ψυχές σε απαντούν το πόνο τους να σμίξουν με τα αθάνατα σου
κρύβεσαι μες την μοναξιά σου. Κρύβεσαι πίσω απ το ίνδαλμα σου. Της ιδεοληψίας.
Δεν είσαι μόνος είναι κι άλλοι προδομένοι, που εγκατέλειψαν ερείπια λεηλατημένα
απ του καιρού την μήνη. Άναψε φως καρδιά μου στη ζωή και αυτή θα σε καλοδεχτεί.
Μην μου φοβάσαι, μην πλανάσαι, δεν είσαι μόνος είναι κι άλλοι πριν από σένα
που έχουνε παγκόσμιο ρεκόρ σε τούτου του πλανήτη το ζωντανό ντεκόρ.
Μιλώ χωρίς να διεκδικώ, χρόνια έχω σπάσει το δικό μου το ρεκόρ.
Μην μου φοβάσαι…ακούω την κραυγή σου…ακούω το τραγούδι της.
φραγκοσυριανος
21-02-2009 @ 11:04
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.. ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
21-02-2009 @ 11:37
Υ π έ ρ ο χ ο .... όπως μας έχεις συνηθίσει ....
Καλό ΣΒΚ Αντυ ::up.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο