| |
| | Skies Kai Xwma |  | | | AKOY TON ANEMO TIS NYXTES.......... | | |
Στις 17 Φεβρουαρίου 1600,μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα μια γυναικα έκλαιγε στη Ρώμη κι ο ουρανός γέμιζε σύννεφα,κρύβοντας το θλιμμένο βλέμμα του θεού.
Η Ιερά Εξέταση οδηγούσε τον Τζορντάνο Μπρούνο στο Campo dei Fiori,το Λιβάδι των Λουλουδιών της Ρώμης,τον έγδυσαν,τον φίμωσαν,τον έδεσαν σε ένα στυλο και τον έκαψαν ζωντανό.....
Η γυναικα σταμάτησε κάποτε να κλαίει μα ο Μπρούνο δε γύρισε ποτε......
Είχε υποστηρίξει στο έργο του Περί του Απειρου Σύμπαντος και των Κόσμων ότι το σύμπαν είναι άπειρο,με άπειρους αστέρες και πλανήτες.Τα σημερινά τηλεσκόπια αποκαλύπτουν τρισεκατομμύρια γαλαξίες μονο στο ορατό σύμπαν και η θεωρία M,εξέλιξη της θεωρίας των Χορδών κάνει λόγο για άπειρα σύμπαντα που πλέουν μέσα στον ωκεανό ενός πολυσυμπαντος.Ο Μπρούνο δε γύρισε ποτε.....
Ο Γαλαξίας μας ταξιδεύει στο σύμπαν με την ταχύτητα των 1,5 εκατομμυρίων χιλιομετρων την ώρα,εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι τίποτα!Περπατάς όμως στο δρόμο και σε χτυπα ένα αμάξι με την ταχύτητα των 60 χιλιομετρων ανά ώρα και πεθαίνεις......πεθαίνεις.......σταματούν όλα....οι στιγμές,οι ηδονές,τα φιλια,οι πόνοι,οι αγκαλιές,οι φόβοι,τα όνειρα,οι φίλοι,το ηλιοβασίλεμα,η βροχή,οι πεταλούδες,οι μεθυσμένοι χοροί,τα τραγούδια,τα γέλια του παιδιού σου,η ανεμελιά του καλοκαιριού,τα ξενύχτια,οι ερωτικοί αναστεναγμοί της γυναικας σου......η ζωή σου......Αυτή η εύθραστη,γυάλινη ζωή σου.....Χάνονται όλα.........
Σήμερα είσαι τρανός βασιλιάς κι αύριο γεμίζεις ένα ασθενοφόρο με αίμα,δικό σου αίμα,ξεψυχάς εκεί μέσα,μακριά από μεταξωτά σεντόνια,χρυσές κούπες,κρεμαστούς πολυελαίους και υπηρέτες,πάνω σε ένα φορείο,με gazes,σύριγγες και ηλεκτροσοκ και το βασίλειο σου.....μένει πίσω......μονο εσύ φεύγεις και δεν ξαναγυρνάς......
Κάποτε ένας ζητιάνος στάθηκε μπροστά μου στο δρόμο,με μια σκισμένη κάπα,μισοκαμμένα γάντια στα χερια κι ένα παράξενο κουρελιασμένο καπέλο στο κεφάλι και μου είπε ´´Σήμερα μυρίζει μπαρούτι´´!Δεν κατάλαβα τι εννοούσε και προχώρησα αδιάφορος χωρίς να δώσω σημασία.
Το βραδυ έμαθα πως αυτοκτόνησε στην προκυμαία με ένα πιστόλι καθισμένος πάνω σε μια σαπισμένη βάρκα.Είπαν πως λεγόταν Μάρκος,κάποτε ήταν καπετάνιος αλλα εδώ και χρονια τριγυρνούσε στους δρόμους και ζούσε μονος χωρίς συγγενείς και φίλους.Είχε ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο μα πάντα γυρνούσε πίσω όμως εκείνη τη μέρα στο λιμάνι έφυγε και ο Καπετάν Μάρκος δεν ξαναγύρισε ποτε............
Μια Αυγουστιάτικη νύχτα βρισκόμουν ψηλά σε ένα καμπαναριό,ποτισμένος με ζάλη μπαγιάτικου κρασιού,με ένα μαύρο πουκάμισο γεμάτο καλοκαιρινή φωτιά και πυρετό.Στεκόμουν πάνω στα κάγκελα,ο Χάρος παραφύλαγε μπροστά μου,η μαυρίλα του σύμπαντος με πλάκωνε,στοίχειωνε τη σκέψη μου.Άκουγα τους μακρινούς θορύβους να έρχονται από παντού,από κάθε γωνια,από κάθε αστέρι,από εκατομμύρια έτη φωτός μακριά,ορμούσαν κατά πάνω μου και τότε....άρχισε το τραγούδι.....ο άνεμος τραγουδούσε....... πάνω στο δέρμα,στον καυτό ιδρώτα μου ´´Όλα είναι μάταια.....περαστικά.....στιγμές.....στιγμές´´.
Η νύχτα εκείνη δεν τελειωσε ποτε.......
Είχα λοιπόν στη ζωή μου δυο επιλογές,να ακολουθήσω τους κανόνες και τα πρέπει,τα δεδομένα και τη μόδα των καιρών και έτσι από μια απλή εύθραστη ύπαρξη ριγμένη στο πουθενά,να αποφύγω τον πάτο και το μηδέν και να μετατραπώ σε νούμερο.....το 1,το 59,το 3.658.756.000 αλήθεια αναρωτήθηκες ποτε εσύ ποιο νούμερο είσαι;
Αντίθετα,εγώ προτίμησα να κατρακυλήσω κάτω από το μηδέν,σε εκείνο το υπέροχο -1,εκεί που βρισκόταν ο Θερβάντες όταν έγραφε στο κελί με μια ώρα φως κάθε μέρα το Don Κιχώτης παρέα με τα ποντίκια,εκεί που ο Μπωντλαίρ έγραφε πεινασμένος,παραμιλώντας υπό το φως του κεριού ´´Οπουδήποτε αρκεί να ναι μακριά από αυτόν τον κόσμο´´,εκεί που οι βάρδοι απάγγελναν στίχους στη πανσέληνο ακονίζοντας το μαχαίρι στις φλέβες,εκεί στην ερημιά που σπαρταρούσαν σφαγμένοι οι Ιππότες στην αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου,με τις ψυχές τους να γλιστρούν μες απ τις τρύπιες πανοπλίες,εκεί,σε δορυφόρους δίχως φως,μακριά απ τη Γη όπου οι ξεχασμένοι αστροναύτες ψιθυρίζουν στο σκοτάδι τις παιδικές τους αναμνήσεις κι ονειρεύονται πως δραπετεύουν με κομήτες μακριά στο Άπειρο που τα διαστημόπλοια τους δε μπορούν να φτάσουν,εκεί όπου οι μάγισσες ξαπλώνουν με στοιχεια μες σε βαθιές σπηλιές,ψιθυρίζοντας αιώνια μυστικά στο αυτi μιας πανάρχαιας νυχτερίδας......
Θέλησα απλώς να συλλέξω στιγμές,γεμάτες πυρετό,ηδονές,φαντασία,έμπνευση,μοναξιά,παραισθήσεις,παραληρήματα,σκόρπιες σκέψεις αποτυπωμένες πάνω σε σκονισμένα ημερολόγια,κιτρινισμένους χάρτες,σε σελίδες με ποιήματα που σέρνονται στα χαντάκια,ψιθυρους από αγγέλους,skies,οπτασίες,εικόνες συγκινητικές γεμάτες με μπίλιες πολύχρωμες που κυλούν στο προαύλιο του σχολειου,με σύννεφα καβαλάρηδες πάνω απ τις κορφές των βουνών,με κολιέδες ξωτικών αφημένους πάνω σε κρίνους,με τρένα φαντάσματα που σφυρίζουν στον ραγισμένο ορίζοντα,να γεμίσω το σακούλι μου με όλα αυτά,το σακούλι της ψυχής μου κι όταν έρθει η ώρα να τελειώσω,να μην έχω βασίλειο,παλάτια και φανταχτερά ρούχα,μονο το σακούλι μου που δε θα μείνει πίσω,θα φύγει μαζί μου και δε θα ksanagurisoume pote!
O anemos tragouda tis nuxtes to prwto tragoudi tou Kosmou,panw sta keramidia,sta kastra,eksw apo to parathuro,mesa sta rouxa sou,sta pagkakia,sthn eksoxh,stis xaradres,sta pania twn istioforwn ston wkeano ´´Mataia......ola einai mataia.......stigmes.......stigmes.......´´
Eimaste skies kai xwma.......
De me endiaferei an sumfwneis.
Tha fugw kai tha fugeis ki esu.......
Apopse,koita to feggari sou.......ston diko sou ourano..........
To diko mou drapeteuse............Vlepeis o dikos mou ouranos aimoragouse..........
To pnige.........
Skies kai xwma aderfe..........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 30
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | I AM A MAN WHO WALKS ALONE..... http://ekptwtos.blogspot.com | | | |
|
ekptwtos
22-02-2009 @ 08:15 | http://www.youtube.com/watch?v=GVBpVXyO5Yo | | petrwnas
22-02-2009 @ 08:23 | Εκπτοτε απαραδεκτος!!εγω είμαι με γιαλακια βοηθητικά με στάβωσες δεν το τελειωσατο άφησα τι σχολιο να κάνω!!το έχεις και στα λατινικά!!! καλησπέρα πάντος σκέψου και εμάς!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Lame Duck
22-02-2009 @ 08:29 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
όντως... | | χρηστος καραμανος
22-02-2009 @ 08:29 |
Στις 17 Φεβρουαρίου 1600,μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα μια γυναικα έκλαιγε στη Ρώμη κι ο ουρανός γέμιζε σύννεφα,κρύβοντας το θλιμμένο βλέμμα του θεού.
::naugh.:: ::naugh.:: ::naugh.:: | | Nikos Krideras
22-02-2009 @ 08:30 | άντε καί βιβλίο ! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Aris4
22-02-2009 @ 08:37 | Ρε μαγκα , αυτο το προσκυνημα που ειπες στο σχολιο σου ..... το αξιζες !!!! ::yes.:: | | elpidakwstopoulou
22-02-2009 @ 08:47 | Κάποια βραδιά που είχε ξαστεριά καθισμένη σ ένα λόφο ...
κοίταζα από ψηλά τον κάμπο ... εβλεπα τα φωτάκια απ τα
παράθυρα των σπιτιών του χωριού και αναρωτήθηκα
ποσες ζωές κρύβονται μέσα....πόσες ιστορίες !!!!
έχεις δίκιο τίποτα δεν είμαστε !! ενας κόκκος άμμου στο άπειρο
τις ίδιες σκέψεις με σένα έκανα πάντα !!!!
ήταν υπέροχο !!!!!! ένα μεγάλο μπράβο και από μένα !!!!!
την καλησπέρα μου !!!!!!
::up.:: ::theos.:: ::theos.:: | | αισχυ(λος)
22-02-2009 @ 09:10 | ΡΕ ΦΙΛΕ ΤΙ ΝΑ ΠΩ!!!! ΜΟΝΟ... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΑΙ ΕΓΩ... | | φραγκοσυριανος
22-02-2009 @ 09:26 | ΩΡΑΙΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ.. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | xxix86
22-02-2009 @ 09:42 | ::yes.::
Σκιές και χώμα...
| | adespotoi
22-02-2009 @ 10:00 | ένιωσα το πόνο της ψυχής σε υπέρτατο βαθμό, αβοήθητος από
γιατρούς και ανθρώπους, γλύτωσα το θάνατο τη τελευταία στιγμή, ευτυχώς δεν κατάντησα φυτό, πάντα υπάρχουν χειρότερα...... ::sad.:: | | isidora
22-02-2009 @ 10:22 |
Nα είσαι πάντα εκεί και να δημιουργείς. ΕΞΟΧΟΣ
| | music=life
22-02-2009 @ 11:59 | apo tote pou arxisa na se diavazo meno sinexeia me anoikto to stoma (euxomai mono na min bei kamia miga) mexri tora kanenas siggrafeas, poiitis i genika kallitexnis den me ksafniaze etsi alla esi..... me entiposiazeis kathe fora kai pio polli
eisai zografos tou logou alla auti ti fora den zografises mono......kedises
sinexise etsi bravo ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | LADY KALAS
22-02-2009 @ 12:43 | Εμενα μου αρεσε πολυ.Ειχε πολυ φιλοσοφια μεσα αλλα καθολου παραλογη.Ηταν διατυπωμενη η ζωη ακριβως οπως πραγματικα ειναι.Σκεψεις που ολοι λιγο πολυ εχουμε κανει!
Ενα μεγαλο μπραβο απο μενα που τα παρουσιασες τοσο ομορφα. ::yes.:: ::up.:: ::hug.:: | | montekristo
22-02-2009 @ 12:51 | φίλε έκπτωτε
σκέψου σε αυτό το απέραντο σύμπαν που λες με τα τρισεκατομμύρια γαλαξίες,
στα εκατομμύρια χρόνια που πέρασαν μέχρι η ζωη να φτάσει σε σένα σε μένα και όλους μας, μας δόθηκε η ευκαιρία να υπάρχουμε, να αντικρύσουμε αυγές, ουρανούς, να αγγίξουμε ανθρώπους, να παίξουμε, να γελάσουμε, να σκεφτούμε, να παλέψουμε...
δεν νομίζεις ότι αυτή η ευκαιρία της ύπαρξης δεν πρέπει να πάει χαμένη?
γιατί τόσο μαύρο? | | ekptwtos
22-02-2009 @ 13:01 | MA VRE MONTE AYTO AKRIVWS EINAI TO MHN TOY KEIMENOY AYTOY!!!AAAAAA APO AYRIO THA SAS VAZW EPEKSHGHSEIS STO TELOS!DE GINETAI ALLIWS!
AN OLA EINAI MATAIA KAI XANONTAI KAI TO MONO POY AKSIZEI EINAI OI STIGMES TOTE TI KANEIS;SYLLEGEIS στιγμές,γεμάτες πυρετό,ηδονές,φαντασία,έμπνευση,μοναξιά,παραισθήσεις,παραληρήματα,σκόρπιες σκέψεις αποτυπωμένες πάνω σε σκονισμένα ημερολόγια,κιτρινισμένους χάρτες,σε σελίδες με ποιήματα που σέρνονται στα χαντάκια,ψιθυρους από αγγέλους,skies,οπτασίες,εικόνες συγκινητικές γεμάτες με μπίλιες πολύχρωμες που κυλούν στο προαύλιο του σχολειου,με σύννεφα καβαλάρηδες πάνω απ τις κορφές των βουνών,με κολιέδες ξωτικών αφημένους πάνω σε κρίνους,με τρένα φαντάσματα που σφυρίζουν στον ραγισμένο ορίζοντα KAI TIS ZEIS!ARA POY EINAI TO MAYRO;MAYRH EINAI H ZWH AYTWN POY DE VLEPOYN MONTE!POY DEN NOIWTHOYN,POY AYTO POY TOYS ENDIAFEREI EINAI TO LIFESTYLE,TO CLUB KAI OI SUPER GKOMENES STON VOYRKO KYLIOMENES!!!
MHN MPERDEYESAI FILE!!! | | montekristo
22-02-2009 @ 13:18 | ε δεν είναι όλα μάταια, αυτό λέω
ίσα ίσα είναι πολύ ελάχιστη η πιθανότητα που είχαμε για να υπάρχουμε κι ωστόσο μας δόθηκε
ναι ζούμε για να συλλέγουμε στιγμές, για να διαμορφώνουμε στιγμές, για να προχωράμε να δίνουμε , να παίρνουμε
να μπολιάζουμε βρε αδερφέ με ότι καλό έχουμε τα γύρω μας
θετικά όχι στο -1
μακρια απο τα καμπαναριά γαμώτο
::razz2.:: | | idroxoos
22-02-2009 @ 13:35 | όλα γυρίζουν στην αρχή όσο και να πετάξεις
τον χρόνο έχουν νικητή όλες οι αποστάσεις.....
idroxoos. ::wink.:: | | ekptwtos
22-02-2009 @ 13:36 | KSEREIS TI KAI GAMW TA MPOLIASMATA GINONTAI MONTE STO -1;::9831.:: | | idroxoos
22-02-2009 @ 13:39 | η αρχή είναι υπο το μηδεν!!!! ::wink.:: | | montekristo
22-02-2009 @ 13:58 | Αν αύριο αποφάσιζα να αυτοκτονήσω και έβαζα εδώ το τελευταίο μου σημείωμα,
από κάτω το πιο πιθανό είναι, ότι θα έπεφταν βροχή τα σχόλια "τι ωραίες εικόνες" "πανέμορφο!!!" "είσαι καταπληκτικός!!", μόνο που θα μουν ήδη νεκρός και δεν θα μπορούσα να επαναλάβω το αριστούργημά μου... ::smile.::
Τέτοιες γαμημένες εποχές μοναξιάς ζούμε...
Γι' αυτό ας μου λείπουν τα υπό το μηδέν
δέστε τον adespotoi τι λέει από πάνω, σε εκείνες τις στιγμές τι φαντάζεστε ότι ήθελε? | | idroxoos
22-02-2009 @ 14:44 | ποιόν στα αληθεια ενδιαφερει το 'αριστούργημα' το δικό σου
η οποιουδηποτε άλλου??????
σκέψεις και όνειρα είναι που περιμένουν παλαμάκια...τίποτα
άλλο.....χωρίς ήλιο δε θα έβλεπες αστέρια και φεγγάρια ....
δίχως καρδιά δε ζείς.....με τη ματαιοδοξία ξεγελιέσαι....πως θα
κερδίσεις κάτι....αλλά τι???????
00000000000000000000000000000000000000 | | TarTears
22-02-2009 @ 16:15 | εαν το -1 ειναι αυτο ισως να σε δω εκει ::wink.::
απολαυστικος οπως παντα! | | Ηypocrisy
22-02-2009 @ 17:36 | αλλαζουν οι εποχες φορουν τα ιδια ρουχα αλλιως
με καποιες στιγμες να μετρουνε απειρως οπως η βλακεια αδερφε | | Helene52
23-02-2009 @ 00:00 | Για άλλη μια φορά ΚΑΤΑΠΛΗΤΙΚΟΣ !!!!!!
Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | swordfish
23-02-2009 @ 00:07 | ''να γεμίσω το σακούλι μου με όλα αυτά,το σακούλι της ψυχής μου κι όταν έρθει η ώρα να τελειώσω,να μην έχω βασίλειο,παλάτια και φανταχτερά ρούχα,μονο το σακούλι μου που δε θα μείνει πίσω''......
::yes.:: ::1255.::::1255.::::1255.:: | | ΑΝΤΗΣ
23-02-2009 @ 01:44 | καταπληχτικος | | peiraiotissa
23-02-2009 @ 06:30 | Ρε συ έκπτωτε....αυτά που γράφεις...γροθιά στο στομάχι !!!!! ::kiss.:: ::up.:: | | Αποσπερίτης Νίκος
23-02-2009 @ 08:46 | Περιμενεις σχόλια? Τι να γράψω! Δεν έχει διαφορά το ΤΕΛΕΙΟ απο το ΑΠΙΘΑΝΟ και το ΚΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! | | DETOBON
01-03-2009 @ 08:41 | L'homme n'est qu'un roseau, le plus faible de la nature, mais c'est un roseau pensant! (cité de mémoire)
Un certain Blaise Pascal, etc. etc. ::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
