| |
Με το ne me quitte pas στο στόμα
κάθε απόγευμα να το βρέχω κίτρινα
και με το αδειανό για χρόνια σώμα
να νιώθω πως όποτε ανάσαινα σε πίκραινα
Άλλαξαν τα πράγματα γύρω μου
αλλιώς μετράω τώρα
κι έναν παλιό φίλο μου
και μια γκόμενα στη μπόρα
Να λυγίσω μπόρεσα και λιώμα να με κάνω
τέχνη το ΄φτασα και το τσιγάρο πιάνω
ρίχνω ένα ζειμπέκικο μόνος μου στο σαλόνι
και φεύγω απ'το σπίτι μου χωρίς να με μαλώνει
Με παύσεις, με λυγμό, με χάσματα
φτάσανε τα χαράματα, το χαρακίρι μου
και πάλι εγώ παλιάτσος
που σκίστηκε το μανίκι μου
και χάθηκε ο άσσος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
