Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάθε χρόνο, ίδια μέρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάθε χρόνο, ίδια μέρα
 ---------------------
 
[I]Έχουν περάσει έξι χρόνια από τον θάνατο μου.
Κυκλώθηκα από την αγάπη που σαν μωρό παιδί
τα χέρια της μου άπλωσε, δίδυμους κόσμους υποσχέθηκε
μα αλλού με πήγε. Ζάρωσα στο πόνο και σφαγιάστηκα
στο όνομα του τίποτα. Για μια εικόνα.
Δεν μπορούσα να ζωγραφίσω πια. Τα χρώματα στη ματιά μου νεκρά,
έχανα το φως μου. Το κόκκινο έμοιαζε με σκούρο ξεραμένο αίμα,
το μαύρο είχε φαγωμένο ξεθωριασμένο άσπρο και το γαλάζιο θύμιζε
ξεπλυμένο γκρι. Πράσινο δεν υπήρχε μια και η ελπίδα είχε σβήσει.
Ήμουνα μια τρύπα από σαράκι σε ξεριζωμένη ρίζα αγριομηλιάς.
Τι είχα ζητήσει;. Τίποτα Να ταξιδέψω στη δική μου χώρα που το δευτερόλεπτο
είναι μια αιωνιότητα. Εκεί που αγαπούν τους ποιητές
και ενώνονται μαζί τους. Εκεί που τα όνειρα δεν ταξιδεύουν ορφανά.
Στη ζωή μου προτιμούσα να είμαι μια πηγή που ξεχείλιζα και με έπνιγα
παρά μια γούρνα στάσιμο νερό. Είχα σκοτώσει την Λερναία Ύδρα
και τα παραμύθια μου είχαν καλούς λύκους και επτά ψηλούς νάνους.
Η καρδιά μου δεν ήταν αντικείμενο που το εύρισκες στο τραπέζι του χειρουργού
και του χασάπη. Η γύμνια της ψυχής μου δεν περιφέρονταν με γητευτές ψυχής
σε σιδηρόφρακτο κήπο. Και ενώ εκείνος είχε βάλει το καρφί βαθιά δεν έφτανε
και κτυπούσε κάθε ανάσα μου με το σφυρί. Ήχος κανένας.
Μάζωξα την τέφρα μου σε ένα γυάλινο μπουκάλι και άφησα το χρόνο
να παγώσει εκείνο το πρωί στις 24 του Φλεβάρη. Και κάθε χρόνο την ίδια μέρα
ανοίγω το μπουκάλι και θρηνώ τον χαμό μου. Και περιμένω να ακούσω έναν ήχο…
μην μου πεθάνεις μάτια μου…έστω έναν πλαστό ήχο…τον ήχο της σιωπής…
Αν έχεις ταξιδέψει με τις σταγόνες της βροχής με νιώθεις φίλε…..




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
prince philip
23-02-2009 @ 16:29
::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
23-02-2009 @ 22:09
::hug.::
mytilinia
23-02-2009 @ 22:33
πολύ με στενοχώρησες...γιατί τόση απαισιοδοξία...τι θρηνείς; ψάξε μέσα σου ακόμα ζεις...και είσαι υπέροχη...τίποτα δεν αξίζει πιο πάνω απ την ζωή...είναι ένα δώρο θεού..που όλοι μας το πατάμε...ξέρεις πόσοι...που κινδυνεύουν αλήθεια να την χάσουν, την λαχταρούν; τη ζωή! γράφεις πολύ όμορφα, σαν σκέψεις, μέτρο...μα αν τα νιώθεις άρχισε να αλλάζεις...είσαι πάντα ζωντανή..και αμα θες κάτι εδώ είμαι ::sad.:: ::hug.::
kapnosa-v-ainigma
23-02-2009 @ 23:01
::1255.::::1808.::
Κακτίνα
23-02-2009 @ 23:16
ναι Μαργαρίτα δύσκολο να θρηνείς τον θάνατό σου, συμβαίνει όμως να πεθαίνεις και να σε παρηγορείς ταυτόχρονα, σε νιώθω...
swordfish
23-02-2009 @ 23:37
Στη ζωή μου προτιμούσα να είμαι μια πηγή που ξεχείλιζα και με έπνιγα
παρά μια γούρνα στάσιμο νερό. Είχα σκοτώσει την Λερναία Ύδρα
και τα παραμύθια μου είχαν καλούς λύκους και επτά ψηλούς νάνους. ''
::yes.:: ::hug.::
Ελένη Σ.
24-02-2009 @ 00:27
Ανατριχιάζω μάνα…που λέει και μια άλλη ψυχή
Aris4
24-02-2009 @ 01:47
Φιλιααααα , και θελω κομματι απο την τουρτα που σου εφερε η Ευα !!! ::yes.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
24-02-2009 @ 03:30
μην μου πεθάνεις μάτια μου…έστω έναν πλαστό ήχο…τον ήχο της σιωπής…
Αν έχεις ταξιδέψει με τις σταγόνες της βροχής με νιώθεις φίλε…..

απόλυτα !!! πάρα πολύ όμορφο !!!! ::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-02-2009 @ 04:57
Δίπλα στο μπουκάλι το κρασί θα μαι κι εγώ, διπλή...
Τι ζήτησα; τίποτα...
μα βρήκα εσένα ::1326.::
petrwnas
24-02-2009 @ 05:32

μην μου πεθάνεις μάτια μου…έστω έναν πλαστό ήχο…τον ήχο της σιωπής…
Αν έχεις ταξιδέψει με τις σταγόνες της βροχής με νιώθεις φίλε…..

καλησπέρα Μαργαρίτα!!!! ::up.:: ::hug.:: ::hug.::
Rannia . k
24-02-2009 @ 08:55
Υπέροχο Μαργαρίτα μου!!!
Καλησπέρα από την Λευκωσία!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
Γιάννης Χρυσέλης
24-02-2009 @ 09:30

Τι είχα ζητήσει;. Τίποτα Να ταξιδέψω στη δική μου χώρα που το δευτερόλεπτο
είναι μια αιωνιότητα. Εκεί που αγαπούν τους ποιητές
και ενώνονται μαζί τους. Εκεί που τα όνειρα δεν ταξιδεύουν ορφανά. ::wink.:: ::yes.::
heardline
24-02-2009 @ 10:33
Τι είχα ζητήσει;. Τίποτα Να ταξιδέψω στη δική μου χώρα που το δευτερόλεπτο
είναι μια αιωνιότητα. Εκεί που αγαπούν τους ποιητές
και ενώνονται μαζί τους. Εκεί που τα όνειρα δεν ταξιδεύουν ορφανά.

Μη νομίζεις ότι ζήτησες και λίγα Μαργαρίτα, όλα τα ζήτησες με πολύ ωραία περιγραφή, δεν δίνονται όμως όπως τα ζητάμε, λείπουν εικόνες συνήθως, λείπουν φύλλα της ζωής, δυστυχώς.

Καλό !!!!
misxos
24-02-2009 @ 11:56
Το θέμα βαθιά φιλοσοφικό. Απόδοση όμορφη. Η εξοικείωση με το Θάνατο απελευθερώνει από το Φόβο γενικά.
«Αν ήξερε ο κόσμος, τη ωραίος είναι ο θάνατος, θα αυτοκτονούσαν όλοι»
«Όσο καλός είναι ο άνθρωπος, τόσο λιγότερο φοβάται το θάνατο»
montekristo
24-02-2009 @ 12:46
Ήμουνα μια τρύπα από σαράκι σε ξεριζωμένη ρίζα αγριομηλιάς.
κόλησα εδώ...
κι όμως τα μήλα σου νόστιμα,ζουμερά και μη απαγορευμένα,
... αγαπημένα ::smile.::
σιγά μη θρηνήσουμε
idroxoos
24-02-2009 @ 21:50
::up.:: ::up.:: ::hug.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
25-02-2009 @ 07:56
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Celestia
25-02-2009 @ 15:18
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
26-02-2009 @ 07:03
Αν έχεις ταξιδέψει με τις σταγόνες της βροχής με νιώθεις φίλε….. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
morsecode
30-03-2009 @ 13:01
εκεινο που με πειραζει...τα δακρυα μου που θα χαθουν στις σταλες της βροχης(φιλιπ ντικ-bladerunner-το ανδροειδες στην τελευταια σκηνη).
Δήμητρα
25-07-2009 @ 03:26
''Τι είχα ζητήσει;. Τίποτα''

Ή μήπως τα πάντα?
Απλά μάθαμε ''τα πάντα μας'' να χωράνε σ'ένα ''τίποτα''... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο