stixoi.info: Ξεθωριασμένη φωτογραφία

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ξεθωριασμένη φωτογραφία

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130632 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ξεθωριασμένη φωτογραφία

Οι φωτογραφίες και οι παρενέργειες τους!

Ξεθωριασμένη φωτογραφία

Στου γραφείου μου το χάος
ξεθωριασμένη, φωτογραφίας γωνίτσα ξεπροβάλλει
φωτογραφία που βγήκαμε μαζί
σε μιαν ιστορία αληθινή.

Κοιτώ απ' το παράθυρο κι αναπολώ,
εμπειρίες έντονες, παλιές, γλυκές.
Σκεπάζω την φωτογραφία μ' έναν φάκελο
τάχα τυχαία, τάχα κατά λάθος.

Η μορφή σου όμως ξαναβγαίνει
χωρίς να μπορώ ν' αντιδράσω
μες απ΄του μυαλού μου τα άδυτα
τον λαβύρινθο της ψυχής μου
χαραγμένη βαθιά μες την καρδιά μου.

Είχαμε πει πως η αγάπη μας
είναι κάτι ξεχωριστό
πως δεν θα ξεχαστούμε
κι όμως γίναμε κι εμείς
μια ανάμνηση σε μιά φωτογραφία.

Θυμάμαι με πόσο πάθος με κοίταγες
μια φωτιά που έλεγες ότι δεν θα σβήσει.
Θυμάμαι με πόση στοργή μ' αγκάλιαζες
μια πηγή, κι έλεγες ποτέ δεν θα στερέψει.
Θυμάμαι με πόση γλύκα με φιλούσες
μελισσούλα κι έλεγες, απ' την κυψέλη μου μακριά δεν θα πετούσες.

Ξεκίνησα το γραφείο μου να συμμαζεύω
έπεσε η φωτογραφία στο πάτωμα
σαν την αγάπη μας μέσα στον χρόνο.

Τα γράμματα σου δεμένα πίσω από τον τοίχο
να τα βγάλω; δεν ξέρω!

Την φωτογραφία σηκώνω με ιδιαίτερη στοργή
απαλά διώχνω από πάνω της την σκόνη
του καιρού αδιάψευστο στοιχείο
κοιτάζω ξανά το τριαντάφυλλο που σου είχα χαρίσει
μαζί με την καρδιά μου.

Σε κρύα θάλασσα μιά νύχτα το είχες πετάξει
κι εγώ δίχως μήτε το σακάκι του κουστουμιού μου να βγάλω
μπήκα μέσα και το έβγαλα.

Θυμάμαι με πόση απορία με κοίταγες
μιά φωτιά που μες την νύχτα μας ζέσταινε.
Θυμάμαι με πόση δύναμη μ' αγκάλιασες
σαν να μην ήθελες να μ' αφήσεις ποτέ σου.
Θυμάμαι με πόση αγάπη με φίλησες
μια αγάπη που αιώνια θα ζούσε.

Ανοίγω το συρτάρι
βάζω μέσα την φωτογραφία
τις αναμνήσεις κι αυτές μαζί θε να κλειδώσω.
Να 'σαι καλά, όπου και να 'σαι
για την όμορφη στιγμή που μου χάρισες
για άλλη μιά φορά
και για όλες τις αναμνήσεις τις παλαιότερες.
Κι εκεί στα κρύα του βορρά
να 'ναι ζεστή η καρδιά σου
όπως και τότε
ν' αγαπάς όπως αγάπησες εμένα!


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Τα λουλούδια της ψυχής μου Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

True Dimension

ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 09-03-2005	όλες οι αγάπες έχουν κάτι ξεχωριστό φίλε μου μα όταν τελειώσουν, τέλιωσαν...πάμε για άλλα...
Ανώνυμο σχόλιο 09-03-2005	Τις καλύτερες στιγμές..δεν τις πιάνει ο φακός...και δεν ξεθωριάζουν ποτέ...
Ανδρέας Ανδρέου 09-03-2005	Χρειάζεται μεγάλη απόφαση, απόφαση ζωής για να πει κάποιος αυτό με το οποίο κλείνεις το όμορφο και συγκινητικό ποίημά σου Grisio και αυτό προς τιμήν σου.Πραγματικά μου άρεσε:)
Μετέωρος Άγγελος 09-03-2005	Συμφωνω απολυτα με την Μαρια Χ..
spil † 09-03-2005	Οταν ένα ποίημα ξεχειλίζει συναίσθημα, δεν αντέχει σε κριτική λογική ! Παρασύρει σε ατμόσφαιρα εξομολογητηρίου ! Παύει νάναι ποίημα. Είναι έμετος ψυχής !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο