| |
Οι στιγμές είναι στιγμές
είναι του χρόνου οι σελίδες οι λευκές
που κάτι γράφεις κι ύστερα καις
μα εκείνο μένει.
Ποιος είμαι γω, ποια είσαι συ
τι δρόμο τράβηξε και πάει η ζωή
κανείς δε ρώτησε αν θέλουμε να πάμε
μ’ ακολουθάμε.
Τα λόγια είναι λόγια
είναι του χρόνου τα γρανάζια τα ρολόγια
που ήθελες κάποτε το χρόνο σου να βρεις
μα ο χρόνος κοίταζε τι κάνουμε εμείς
κι εμείς μιλάμε.
Κι η αγάπη ειν’ αγάπη
τη μία σβήνει την άλλη λάμπει
πάνω της γράφεις όλο λεξούλες μαγικές
που ύστερα καις.
Μα εκείνη μένει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
