| |
Γαλάζιο
Παράμερα απ’ τον ύπνο
στο όνειρο με πήρε
να κολυμπήσουμε μαζί...
Στο γαλανό της κήπο
Με μια βουτιά με πήγε
Μου γνώρισε τα μέρη που΄ χε γεννηθεί
Υγρός Ναός και τι ντροπή...
Με άδεια χέρια βρέθηκα
εκεί που κατοικεί
η κόρη του γαλάζιου
σαν πάντα να’ ταν κει,
Και τώρα τι θα πει
Υγρός Ναός και τι ντροπή...
Γεμάτη είναι η καρδία μου
μα δεν είν’ αρκετή
Η κόρη του γαλάζιου
διψάει πιο πολύ
Και τώρα τι θα πιει.
Παράμερα απ’ τον ύπνο
στο όνειρο με πήρε
να κολυμπήσουμε μαζί...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
