| |
| | Κορυφές |  | | | όλοι πιστεύω φίλοι μου ψάχνουμε τις δικές μας Κορυφές.- | | |
Η λαμπρότητα ενός Ήλιου που ανατέλλει το πρωί
και μες της Αυγής τα χρώματα, δεν είχα φανταστεί,
πόσο υπέροχος ο Ουρανός στα μάτια μου φαινόταν
και κάθε θλίψη στεναγμός, στην ομορφιά του εχανόταν.
Ένας σκοπός χαρούμενος μου ρχεται στο νου εξαφνικά
για ένα πόθο που γεννιέται, για μια ζωή που ξεκινά.
Κοιτώ τα δάση τα βουνά, της αύρας ρουφώ την πρωινή δροσιά.
Χορεύω πλέον χαρωπά, ντυμένος με ανείπωτη ανεμελιά.
Μα σα ζαλίστηκα απ’ το χορό, χάμω επέφτω και κοιτώ
ένα σύννεφο παλιό, σαν ξεχασμένο από καιρό.
Κι εστάθει εκεί, για κείνη μόνο τη στιγμή
μήπως θελήσω κι ανεβώ, για μιαν αλλιώτικη διαδρομή.
Και τότε εγέλασα και είπα, τούτος δεν είναι ο τόπος μου
τούτη η άρρητη ομορφιά, του ονείρου είναι ο φόβος μου.
Και σαν από τη ζάλη μου ξυπνώ, με σύννεφο για άτι αναχωρώ
να βρω εκείνο που ζητώ, μες τις καταιγίδες μου ας προχωρώ.
Με ασπίδα μου τις αστραπές, ξίφος πελώριο τις βροντές,
Πρίγκιπα κάνε με Ουρανέ, δώσε μου θρόνο Κορυφές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αφήνω πια τη σκέψη μου ποιητικά να ζήσει, σε Ουρανούς σε Θάλλασες, Ιθάκες να γνωρίσει... | | | |
|
elpidakwstopoulou
24-02-2009 @ 11:02 | Κοιτώ τα δάση τα βουνά, της αύρας ρουφώ την πρωινή δροσιά.
Χορεύω πλέον χαρωπά, ντυμένος με ανείπωτη ανεμελιά.
πολύ περιγραφικό με μια μεγάλη δόση αισιοδοξίας !!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: την καλησπέρα μου !! | | zpeponi
24-02-2009 @ 11:11 | ::yes.:: ::xmas.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
