Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σαν απαγορευμένο καρπό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130359 Τραγούδια, 269363 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σαν απαγορευμένο καρπό
 
Σαν απαγορευμένο καρπό.

Σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι
και μεγαλώνεις σαν το λουλούδι με ποτό
και στ’ άρωμα του πόθου ν’αντιστέκομαι
μα άλλο πια δεν το μπορώ να προσπαθώ
να σ’ αρνηθώ

σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι
σαν το παλμό μιας κρυφής μου αδυναμίας
απλώνεσαι σαν δέντρο σαν προσεύχομαι
μες το μυαλό μου σε μια σκέψη ομηρίας
κρυφής λατρείας

σαν το καπνό πολύ πυκνό να με τυλίγει
σαν αμαρτία που δεν ξέρει να κρυφτεί
δεν ειν αυτή που προσπαθεί να αποφύγει
ότι θα φύγει και ξανά ποτέ δεν θα φανεί

κι ειν’ο καρπός τόσο γλυκός που βασανίζει
και ας το ξέρω άμα το κόψω πως θα χαθώ
και δεν μπορώ να μην γευτώ ότι μ’ ορίζει
σ ‘αυτό το θάνατο τον ποιο βαθιά ειρωνικό
μα ερωτικό

και να το νέκταρ σου που στάζει ως τα χείλη
γλυκό φαρμάκι η γουλιά , με τελειώνει τελικά
η ομορφιά αυτήν του κόσμου που μ’ αφήνει
να σε γευτώ μες του μυαλού την ξενοιασιά
τώρα ας φύγω με συντροφιά … τη μοναξιά


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Φροντίζω να μένω πάντα περήφανος μέσα στη λύπη μου. (Γουίλιαμ Σαίξπηρ)
 
Helene52
25-02-2009 @ 12:12
Σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι
και μεγαλώνεις σαν το λουλούδι με ποτό
και στ’ άρωμα του πόθου ν’αντιστέκομαι
μα άλλο πια δεν το μπορώ να προσπαθώ
να σ’ αρνηθώ
Φανταστικό !!!!!!!!
::love.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
25-02-2009 @ 12:56
Ωραίος ο καρπός σου Γιάννη, έστω και απαγορευμένος !!!!!!!!
idroxoos
25-02-2009 @ 12:57
σαν το καπνό πολύ πυκνό να με τυλίγει
σαν αμαρτία που δεν ξέρει να κρυφτεί
δεν ειν αυτή που προσπαθεί να αποφύγει
ότι θα φύγει και ξανά ποτέ δεν θα φανεί

κι ειν’ο καρπός τόσο γλυκός που βασανίζει
και ας το ξέρω άμα το κόψω πως θα χαθώ
και δεν μπορώ να μην γευτώ ότι μ’ ορίζει
σ ‘αυτό το θάνατο τον ποιο βαθιά ειρωνικό
μα ερωτικό

πολύ όμορφο!!!!
dodoka
25-02-2009 @ 13:07
και να το νέκταρ σου που στάζει ως τα χείλη
γλυκό φαρμάκι η γουλιά , με τελειώνει τελικά
η ομορφιά αυτήν του κόσμου που μ’ αφήνει
να σε γευτώ μες του μυαλού την ξενοιασιά
τώρα ας φύγω με συντροφιά … τη μοναξιά

Υπέροχος στίχος!!!!
*elisavet*
26-02-2009 @ 07:34
Υπέροχο ::whist.:: ::up.::
τσουχτραdanai
19-01-2014 @ 21:55
..να σε γευτω μες του μυαλου τη ξενοιασια
Τωρα ας φυγω με συντροφια ...τη μοναξια


::1255.:: ::1255.:: ::1255.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο