| |
Υγρές μέρες καύσωνα.
Κύματα δροσίζουν τη σιωπή πάνω απο το λιμάνι.
Ανάσες ποτισμένες απο σώμα λησμονάνε την απουσία.
Το παραλληλόγραμμο αλλάζει αποχρώσεις.
Ο ύπνος κοιτάζει απο την άλλη,
Και οι πλάτες κάνουν έρωτα.
Το φυλλομέτρημα σταμάτησε πριν μια βδομάδα μα δείχνει το σήμερα.
Ο χρόνος θα πάρει τα κοιτάγματα και θα γίνουν μια προβλήτα που απομακρύνεται.
Που ήσουν και που ήμουν οταν ο κόσμος ήταν ακόμα στέρεος;
Το κύμα σκάει στην άμμο αλλά γυρίζει πίσω,
Η θάλασσα αστείρευτη δίνει και παίρνει.
Θέλεις όλα τα ξαναζήζεις όταν φεύγεις,
Και πρέπει να γίνεις αφρός που ζει για να βγει στην επιφάνεια,
Να γίνεις ένα με το χώμα,να ποτίσεις ξανά και ξανά
Τις υγρές νύχτες μιας σιωπής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
