Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ονειρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ονειρα
 
[align=center]Όνειρα, όνειρα της ζωή μου μια σταλιά σκαλοπάτια
σας ανέβηκα κι αντάμωσα τον ήλιο στη ταράτσα
σαν κατέβηκα ξανάδα την παράγκα,
σαν το καραγκιόζη ,σε μια φτωχή σκηνή,
σε ένα θέατρο μικρό ,παίζανε οι φιγούρες μουσική
κι έμεινες μόνη σου ξοπίσω να κοιτάς
σαν σκιά ,
αυλαία να ρίξεις στη ζωή
μια ζωή φτιαγμένη από όνειρα.

Όνειρα, αστέρια στο σύμπαν της ζωής μου
Στέκουν κοντά φωτίζουν της νιότης το φεγγάρι
Ξαστεριά κι η αύρα δίπλα στέκει ,νύφη
Αγκαλιά με πήρανε και νιώθω ευτυχής
εσύ πίσω έμεινες να φυσάς σαν άνεμος
τα σύννεφα να φέρεις,
γιατί αγάπη ποτέ δε γνώρισες ,δεν ξέρεις
και το κουτί της Πανδώρας ,ξεκλείδωσες
τους ασκούς ανοίγεις του Αιόλου κι η γη ανάποδα γυρίζει.[/align]

[align=center]Όνειρα που φτιάχτηκαν λευκά σα περιστέρια
μες τα δικά σου χέρια, φωλιές γεμάτες όνειρα
Μια ανάσα σου ζεστή περίμεναν
Μια αγκαλιά ψυχής ,απ την καρδιά, σπίθα ζωής
Μα διάλεξες να σβήσεις το καντήλι.
Κι ο χρόνος άρχισε αντίστροφα να φεύγει,
η μέρα άπλωσε το χέρι ,μα δε πρόλαβε
μαζί της να με πάρει.
Έμεινα ξοπίσω της , τα όνειρα να βλέπω.
[align=center][/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

kalapoutiss@gmail.com
 
despoina lira
03-03-2009 @ 23:18


Όνειρα, όνειρα της ζωή μου μια σταλιά σκαλοπάτια
σας ανέβηκα κι αντάμωσα τον ήλιο στη ταράτσα ::hug.::
elpidakwstopoulou
04-03-2009 @ 00:35
Κι ο χρόνος άρχισε αντίστροφα να φεύγει,
η μέρα άπλωσε το χέρι ,μα δε πρόλαβε
μαζί της να με πάρει.
Έμεινα ξοπίσω της , τα όνειρα να βλέπω.

ωραιότατη περιγραφή !!! καλημέρα !!!! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Helene52
04-03-2009 @ 01:32
Όνειρα που φτιάχτηκαν λευκά σα περιστέρια
μες τα δικά σου χέρια, φωλιές γεμάτες όνειρα
Μια ανάσα σου ζεστή περίμεναν
Μια αγκαλιά ψυχής ,απ την καρδιά, σπίθα ζωής
Μα διάλεξες να σβήσεις το καντήλι.
Κι ο χρόνος άρχισε αντίστροφα να φεύγει,
η μέρα άπλωσε το χέρι ,μα δε πρόλαβε
μαζί της να με πάρει.
Έμεινα ξοπίσω της , τα όνειρα να βλέπω.
**ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ**
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
petrwnas
04-03-2009 @ 02:08

Έμεινα ξοπίσω της , τα όνειρα να βλέπω.

καλημέρα Γεροντα!!! πολυ ωραίο!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΝΤΗΣ
04-03-2009 @ 02:11
φοβεροι
στιχοι
idroxoos
04-03-2009 @ 07:15
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο