| |
| | μείναμε κι δυο στο χτες … |  | | |
Με μια λέξη που δεν είπες ,
κι έσβησαν οι προβολείς …
Με μια σκέψη που δεν είδες ,
μα κοιμόταν στο «εμείς»….
Τέλειωναν οι παραστάσεις ,
κ’ έφευγαν οι θεατές ,
κράταγες τις αποστάσεις,
για να μη σε δω να κλαις ….
Με τα χέρια μου σφιγμένα ,
έκλαιγα κ’ εγώ κρυφά …
Που ήταν όλα μοιρασμένα,
για το πριν και το μετά …
Τέλειωναν οι παραστάσεις ,
κ’ έφευγαν οι θεατές ,
κράταγα τις αποστάσεις ,
και σε άκουγα να λες…..
“Πόσα χρόνια ,
πόσα γέλια ,
θα ' ναι ακόμα προσευχές ”;
Άνοιγα κρυφά τα μάτια και σου χάριζα ευχές!....
“Πόσα χρόνια ,
πόσα γέλια ,
θα ' ναι ακόμα προσευχές ”;
Τα χαμόγελα παγώσαν, μείναμε κι δυο στο χτες ….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-03-2009 @ 03:20 | Αριστουργημα !!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | swordfish
05-03-2009 @ 07:09 | Πολύ όμορφο, καλησπέρα!! ::yes.:: ::up.:: | | χρηστος καραμανος
06-03-2009 @ 08:50 | Πόσα χρόνια ,
πόσα γέλια ,
θα ' ναι ακόμα προσευχές ”;
Άνοιγα κρυφά τα μάτια και σου χάριζα ευχές!....
“Πόσα χρόνια ,
πόσα γέλια ,
θα ' ναι ακόμα προσευχές ”;
Τα χαμόγελα παγώσαν, μείναμε κι δυο στο χτες ….
::theos.:: ::theos.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
