Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αφεντικό της Τζέντα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130653 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αφεντικό της Τζέντα
 
Σαν πύργος της Βαβέλ ,
το εργοτάξιο.
Δεν είμαστε και διόλου μακριά....
Το κάθε παλληκάρι ,
γερό και άξιο ,
στου μεροκάματου τη σιγουριά ,
υποκύπτει.
Σαν γύφτοι.
Δίχως σπίτι , Θεό , πατρίδα.
Γάλλοι , Τυνήσιοι , Σενεγαλέζοι
και Ρώσοι απ΄ την Τυφλίδα.

Χαμένοι , στην ψιλή την σκόνη ,
που στα κορμιά μας κάνει αμμοβολή.
Τις κρύες νύχτες, έρημοι και μόνοι ,
με αναμνήσεις και όνειρα . Υπομονή.

Απόψε χαπακώθηκε ο Αμπού ,
ο μαύρος , ο ψηλός , από την Σενεγάλη.
Θάθελε σίγουρα να βρίσκεται αλλού.
αα...της ερήμου , ερημιά μεγάλη.

Απ΄ την αυγή πλακώσανε τ΄ ασθενοφόρα ,
το άψυχο να πάρουνε , κορμί .
Κοπήκανε τα γόνατά μας , τώρα .
Μαύρο , της ξενητιάς ψωμί.

"Αφεντικό" , με φώναζε , ο δόλιος,
κείχε κοντά μου γίνει βοηθός
και μένω αβοήθητος και μόνος ,
χωρίς τους οπαδούς ...ο αρχηγός.

Αμπού , μαύρε σαν το κατράμι ,
πρωτού να φύγεις απ΄ την Αφρική ,
τους φίλους σου χαιρέταγες , στο τζάμι ,
του τραίνου για την άλλη τη ζωή.

Δεν βρέθηκε ένας άλλος , στην κηδεία ,
δυό λόγια , για του λόγου σου , να πεί ,
σ΄ εμένα έλαχε , η τιμωρεία .... ,
του φίλου μου να θάψω , την ψυχή.

Κι αφού , λόγια , δεν έχω για να πώ ,
πιάσε εκεί που βρίσκεσε , μια θέση ,
για ελόγου μου , τ΄ "αφεντικό".











 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

.....εγώ δεν είμαι ποιητής ....
 
dimi.gr
05-03-2009 @ 10:22
Φίλε μου... μ`αρέσει το εύρος των συναισθημάτων που εγκλώβισες μέσα στους στίχους σου. Είναι καλό που μας δείχνεις και την άλλη άποψη.... Πολύ καλό... ::yes.::
ψιτ-ψιτ
05-03-2009 @ 10:28
βρε ...γουότ χάπεντ..εδω ? ::huh.::
mytilinia
05-03-2009 @ 12:37
ψυχοπλακώθηκα...τι να σου πω...έγραψες πολύ όμορφα...και αληθινά...μα πόνεσες πολύ και αυτό το εισέπραξα...να είσαι καλά.. ::love.::
φραπες
05-03-2009 @ 12:42
Μαύρο , της ξενητιάς ψωμί.

Δυστυχώς.!!! Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια. Συγκηνητικό.!
Καλό σου βραδυ.! ::up.:: ::up.:: ::up.::
... άρα υπάρχω
05-03-2009 @ 12:50
Πολύ αληθινό μηχανοδηγέ...!!
ΕΛΕΑΝΝΑ
05-03-2009 @ 13:22
::4076.::
χωρικός
05-03-2009 @ 13:27
::yes.::
Κακτίνα
05-03-2009 @ 13:41
μμμμ....μάλλιστα, είναι καλό αγαπητέ μου, είναι πολύ καλό
Εσθήρ
05-03-2009 @ 23:47
Συγκινητικό. Ξυπνά την ανθρωπιά και την ψυχή. Πολύ όμορφο.
Άθη Λ.
05-03-2009 @ 23:50
Έχεις ιδιαίτερη γραφή... σε διαβάζω... ::love.::
montekristo
06-03-2009 @ 00:24
αμμοβολή στο μυαλό...και το τέλος πικρό όσο δεν πάει άλλο
peiraiotissa
06-03-2009 @ 01:49
Μηχανοδηγός μεν,ταλαντούχος και με ευαισθησίες δε...μπράβο!!!!!!!!! ::hug.:: ::up.::
Rannia . k
06-03-2009 @ 03:19
Πολύ καλό!!!
Σχετικά με το σχόλιο σου ευτυχώς δεν λείπει κανείς.
Υπάρχουν όμως τόσοι άνθρωποι στον κόσμο που είναι μόνοι που μας δίνουν την έμπνευση να γράφουμε κάτι και γι' αυτούς.
Καλό μεσημέρι και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Nikos Krideras
06-03-2009 @ 13:44
Εξερετικό μπράβο ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
13-10-2010 @ 09:56
του φίλου μου να θάψω , την ψυχή.
::hug.:: ::hug.:: με Πειραιώτισσα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο