Ηypocrisy
09-03-2009 @ 19:18 | συμβαινει οι ανθρωποι να απομακρυνονται για διαφορους λογους
κι απαντουν λακωνικα ή καθολου σε εκλησεις καλεσματα τι αλλο περα απο κατανοηση εγκαρτερηση σεβασμο
οι ανθρωποι δε τελειωνουν παντα καποιος μας χρειαζεται καποιος παντα μας αναπτερωνει μας εμπνεει
δε χανουμε τη πιστη μας (λεω στον εαυτο μου κ εγω)
αρκει να δρα καθενας στο κυκλο του οσο μηδαμινος κ ανουσιος κ αν φαινεται δε τελειωνει .. ετσι δεν αλλαζει ο κοσμος ; αλυσιδα .. χα. δε μπορω να μη γελω παραυτα, να σε καταννοω απολυτα. κουραγιo μια πλακα η ζωη κ λιγοι τη παιρνουν σοβαρα.. ή δε τη παιρνουν κ καθολου
Καλημερα φιλε-η | |
Brunhilda
09-03-2009 @ 19:12 | Πολύ ωραίο!!!! ::up.:: | |
Ηypocrisy
09-03-2009 @ 19:16 | οσο για την ορθογραφια το πως γραφουν οι πραξεις μας ειναι η ουσια :) | |
swordfish
10-03-2009 @ 01:50 | ΄Ολα στη ζωή κάνουν ένα κύκλο που κάπου κλείνει και πάντα ανοίγει ένας καινούργιος! ΄Οτι τελειώνει είναι για να μας πάει παραπέρα ... αρκεί να το θελήσουμε! Καλή σου μέρα! ::yes.:: ::smile.:: | |
... άρα υπάρχω
10-03-2009 @ 09:57 | Ωραίο boofox....!
και για όσους... αδίκησα;
Απλά αμύνθηκα..
...τα αμυντικά φάουλ δεν σφυρίζονται...;
| |
αντωνια η αντωνια
30-03-2009 @ 10:50 | Εχεις δικιο... Σε νιωθω απολυτα...
Εκεί ειν' η θέση μου,
στου σκότους τη ζέστη.
Εκεί που 'μαι σίγουρος
πως κανείς δεν θα έρθει
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Άηχος
09-02-2019 @ 13:05 | Ξεκίνησα να σε διαβάζω, επειδή μου έκανε εντύπωση η θεματολογία
της γραφής σου. Από το πρώτο σου ήδη ποίημα, διέκρινα έναν
αυθορμητισμό στα νοήματα σου και μια απόπειρα εξωτερίκευσης του
εσωτερικού σου κόσμου.
Ξεκίνησες με κάτι δραματικά αληθινό και συνάμα θλιβερό!
Πολλά σου μπράβο! | |
 |
