| |
Πάνος Θεοδωρόπουλος - Η κυρά του δάσους
Αρρωστημένη μυρωδιά η στάχτη τριγύρω,
κόσμος που τρέχει και πνίγεται για δυο αναπνοές.
Θηρία μαύρα σκυλιά απ' τη φωτιά λυσσασμένα,
και την κυρά του δάσους ενοχλούν οι στριγγλιές!
Αρρωστημένο κίτρινο βαμμένος ο αέρας,
αρρωστημένο αυτής της νύχτας το φως.
Δέντρα που καταπίνει το φλεγόμενο τέρας,
και την κυρά του δάσους ξυπνάει ο χαμός...!!!
Όρθια στέκει, μες στην άσπρη φορεσιά της,
με μάτια που στάζουν, και τόνους οργής στη φωνή!
Όρθια κι ακίνητη, να θρηνεί τα καμμένα παιδιά της,
ν' απλώνει τα χέρια και ν' αφήνει κατάρα παντοτινή!
Κάτω απ' τις μαύρες σκεπές οι βρύσες έχουν στερέψει,
ήλιος που θέλει ν' ανέβει μα θ' αργήσει να βγει!
Τα φωτεινά του πλοκάμια κι αυτός θα μαζέψει,
και την κυρά του δάσους δεν θ' αντέξει να δει...
Όρθια στέκει, μες στην άσπρη φορεσιά της,
με μάτια που στάζουν, και τόνους οργής στη φωνή!
Όρθια κι ακίνητη, να θρηνεί τα καμμένα παιδιά της,
ν' απλώνει τα χέρια και ν' αφήνει κατάρα παντοτινή!
"Αυτός ο καπνός να 'ναι η ανάσα του βρέφους,
να δίνετε αίμα για νερό μιας στιγμής!
Το γκρίζο των βουνών να 'ναι το χρώμα του πένθους,
κι η στάχτη αυτή η μυρωδιά της αυγής..."
Όρθια στέκει, μες στην άσπρη φορεσιά της,
με μάτια που στάζουν, και τόνους οργής στη φωνή!
Όρθια κι ακίνητη, να θρηνεί τα καμμένα παιδιά της,
ν' απλώνει τα χέρια και ν' αφήνει κατάρα παντοτινή!
www.myspace.com/panostheo
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
