| |
Θα κατεβάσω τα πουλιά από τα δέντρα
Και θα τους μάθω της αγάπης το σκοπό
Μόλις ξυπνήσεις..και προτού να πεις κουβέντα
Σμήνος πουλιών θα σου φωνάζει.."Σ' αγαπώ!"...
Σ' άγονη έρημο το σώμα σου βυθίζεις
Εκεί που άνθρωπος δε θέλει να σωθεί
Βιάζεσαι,αγάπη μου,την πλάτη να γυρίσεις
Τώρα που άνθισε για σένα η ζωή!...
Γίνομαι όαση στο κάθε σου το βήμα
Ντύνω το δέρμα σου μ' αέρινα φιλιά
Να μη σε κάψει πια η άμμος της ερήμου
Ούτε η κόκκινη του ήλιου ανασεμιά...
Τη μαύρη σκέψη σου θα βάψω με γαλάζιο
Και δυο δελφίνια θα σου δώσω συντροφιά
Τον έρωτά τους θα ζηλέψεις..μα τον άγιο!
Και θα με κλείσεις στη ζεστή σου αγκαλιά!...
12/3/2005
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
