| |
κρυο και αποψε
και το χιονι μου θεριζει την καρδια..
ασπρομαυρο του ουρανου το στερεωμα..
και εγω σε μια γωνια να σβηνω απο αγαπη...
γεματο δακρυα σταζει το πελαγος..
εχω χασει εδω και καιρο το δικαιωμα να σε αντικρυζω καθως θα χαραζει..
οσο και αν με αγαπησες εγω ετρεχα για να κρυφτω..
οσο σε αγαπησα
τοσο χανοσουν στον στροβιλο ..
κατω απο του ουρανου τα πορφυρα τα πεπλα..
ετσι κοιταζω εδω τουτο το σπιτι
που μεγαλωσαμε με ονειρα
και τωρα σκεπασμενα απο τα λευκα σεντονια ...
... φαντασματα βγαινουν καθε βραδυ και μου τρυπαν το μυαλο με αμφιβολιες..
που πηγε η αγαπη?μου λες?
εσυ δεν ησουν που ορκιζοσουν και στην φωτια να πεσεις για αυτην....
που ειναι οι ορκοι
και οι ελπιδες..
... σαν κουφαηδονια
τωρα πετουν , πληγες ανοιχτες ..αφηνοντας αιμα να σταζει ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
