Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χρύσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χρύσα
 
Στο χρόνο αργά να κολυμπάει με μια χάρη περισσή
και με κοιτάζει ανέκφραστη , η φίλη μου η Χρύσα
στην άκρη διάφανου νερού , της ερημιάς μου το νησί
της μιλάω με τους κόμπους που ‘χουν όλα τα μεθύσια

Της μιλάω για τ’ αγκάθια που μαζεύουνε οι μέρες
μα πιο δυνατά της νύχτας τραγουδάω τις πληγές
μ’ ένα γέλιο μου ξορκίζω τ’ αδιέξοδου φοβέρες
και σε μια γουλιά θα πνίξω του λυγμού βραχνές σκιές

Πτερύγια λικνίζονται μ’ απίστευτη αρμονία
ειν’ η Χρύσα που χορεύει της Σαλώμης το χορό
όμορφη παρέα , σπάει τη σκληρή μου την ανία
τι χρυσόψαρο κι αν είναι σ’ ενυδρείου το νερό…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η γλώσσα είναι ένας τρόπος για ν' αλλάξω...
 
mychoco
17-03-2009 @ 08:34
Της μιλάω για τ’ αγκάθια που μαζεύουνε οι μέρες
μα πιο δυνατά της νύχτας τραγουδάω τις πληγές
μ’ ένα γέλιο μου ξορκίζω τ’ αδιέξοδου φοβέρες
και σε μια γουλιά θα πνίξω του λυγμού βραχνές σκιές
::theos.:: ::up.:: ::hug.::

Πολύ όμορφο!!!!!
χρηστος καραμανος
17-03-2009 @ 08:36
Πτερύγια λικνίζονται μ’ απίστευτη αρμονία
ειν’ η Χρύσα που χορεύει της Σαλώμης το χορό
όμορφη παρέα , σπάει τη σκληρή μου την ανία
τι χρυσόψαρο κι αν είναι σ’ ενυδρείου το νερό…
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos
17-03-2009 @ 09:26
Της μιλάω για τ’ αγκάθια που μαζεύουνε οι μέρες
μα πιο δυνατά της νύχτας τραγουδάω τις πληγές
μ’ ένα γέλιο μου ξορκίζω τ’ αδιέξοδου φοβέρες
και σε μια γουλιά θα πνίξω του λυγμού βραχνές σκιές

::wink.:: ::up.:: ::up.::
daponte
17-03-2009 @ 09:31
Πολύ τρυφερό! ::yes.::
oneirodromio
17-03-2009 @ 11:40
::up.:: ::smile.::
elpidakwstopoulou
18-03-2009 @ 00:09
Της μιλάω για τ’ αγκάθια που μαζεύουνε οι μέρες
μα πιο δυνατά της νύχτας τραγουδάω τις πληγές
μ’ ένα γέλιο μου ξορκίζω τ’ αδιέξοδου φοβέρες
και σε μια γουλιά θα πνίξω του λυγμού βραχνές σκιές

γλυκύτατο και τρυφερό !!!την καλη μέρα μου !!
::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο