Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μεγάλη Ανακάλυψη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130934 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μεγάλη Ανακάλυψη
 Η φυσιολατρικές μου ορμόνες γέννησαν αυτό το κείμενο.
 
[I]Ότι η Ζωή εμφανίστηκε πρώτα στον Ωκεανό ξέρει τώρα ο καθένας. Όταν ο Ωκεανός «έβραζε» από την ποικιλότητα μορφών ζωής στην έρημη γη δεν υπήρχε ούτε χλωρίδα η οποία εμφανίστηκε μερικά εκατομμύρια χρόνια μετά και κάποια στιγμή, (δηλαδή άλλα εκατομμύρια χρόνια) διάφορα πλάσματα από τον Ωκεανό βγήκαν από το νερό και εγκαταστάθηκαν πάνω στη γη.[/I]

Μια μέρα δυο νεαρά, ζωηρά, έξυπνα και περίεργα δελφίνια αδέλφια πλατσουρίζοντας βγήκαν στην ξηρά και με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθούσαν την ζωή του δάσους που ήταν κοντά στην ακτή. Μέσα στο ένα απ’ τα αδέλφια γεννήθηκε μια πιο δυνατή περιέργεια και θέληση να μείνει και να ζήσει πάνω στη γη.
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια το δελφίνι να μάθει να αναπνέει, να περπατάει και να τρέφετε με διάφορα χόρτα και έντομα. Όλα αυτά τα χρόνια ο αδελφός του συχνά ερχόταν να τον δει, να του δώσει ένα ψαράκι…όμως σιγά σιγά οι συναντήσεις τους έγιναν πιο σπάνιες γιατί το δελφίνι της γης πιο συχνά βρισκόταν μέσα στο δάσος όπου γνώρισε μια πολύ περίεργη μαϊμουδίτσα που τον βοηθούσε κάπου κάπου και συνέχεια τον ρωτούσε για τη ζωή στη θάλασσα που πολύ φοβόταν. Σε λίγο η φιλία τους μεταμορφώθηκε στην αγάπη και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η μαϊμού γέννησε ένα παιδί τετράποδο και με λίγη τρίχα που ήταν ένας πάρα πολύ περίεργος και «έξυπνος» πίθηκος που δε φοβόταν τη θάλασσα και συχνά κολυμπούσε με τον πατέρα και τον θείο του, δηλαδή με το δελφίνι της θάλασσας.
Ακριβώς! Ιδού η ανακάλυψη! απ’ αυτόν τον πίθηκο κατάγεται το γένος τον ανθρώπων!
Δηλαδή, ο Δαρβίνος κατά κάποιο τρόπο είχε δίκαιο!
Δηλαδή, τώρα εξηγούνται πολλά πράγματα:
– δεν σας προβλημάτισε ποτέ η καταγωγή και η ομοιότητα των λέξεων: δελφίνι και αδέλφια;
– δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό σας γιατί όλα τα πλάσματα αποφεύγουν τον επικίνδυνο άνθρωπο και μόνο το δελφίνι χαίρετε και συνοδεύει τα βαπόρια του;

Η νοσηρή, αχόρταγη και επιζήμια Περιέργεια γέννησε αυτό το τέρας που λέγετε άνθρωπος. Κανένα άλλο πλάσμα δεν κατάστρεψε τη Φύση σε τέτοιο βαθμό. Η Περιέργεια τον έκανε να ξεχάσει απ’ όπού κατάγεται ο ίδιος. Η μόλυνση του Ωκεανού είναι τεράστια, ο αδελφός του το δελφίνι της θάλασσας υποφέρει από τα δίχτυα και την άπληστη δράση του δελφινιού της γης, δηλαδή του ανθρώπου ο οποίος, ο βλάκας δεν κατάφερε ακόμη να καταλάβει γιατί το δελφίνι της θάλασσας με τόση αδελφοσύνη αγαπάει τον άνθρωπο και πόσες φορές τον έσωσε στα ναυάγια. Ακόμη δεν κατανόησε τι νοστιμιά και το όφελος για την υγεία του από το ψάρι ως φαγητό, και από περιέργεια βάζει στο στόμα του βλαβερά και απαίσια πράγματα.
Και τα δυο αδέλφια κάποτε πήρανε απ’ τον Δημιουργό τους την μοναδική εντολή να διαδίδουν το πολύτιμο δώρο Του, την Αγάπη. Μόνο ο ένας με την ευλάβεια τηρεί την εντολή του Πλάστη, ο άλλος τα έκανε... θάλασσα!;
Είναι γνωστό πως σ’ αυτόν τον πλανήτη μόνο δυο πλάσματα μπορούν να απολαμβάνουν τον έρωτα καθημερινά και πολλές φορές: το δελφίνι και ο άνθρωπος. Τ’ άλλα τα πλάσματα ζευγαρώνουν μόνο για να αναπαράγουν το είδος τους.
Και τώρα θυμηθείτε πως απολαμβάνει των έρωτα το δελφίνι:
1. όποτε θέλει,
2. όπου θέλει,
3. όσες θέλει,
4. όλες πανέμορφες και πανέτοιμες!
5.
6.
7.
8. Και το βασικό! Τζάμπα!

Και τώρα να δούμε τι έχει ο περίεργος βλάκας:
α) δεμένος με τα δεσμά του γάμου (όνομα και πράμα) πάνω σε μια και μοναδική,
β) δικαστήρια και ηθικός ξεπεσμός όταν θα θέλει άλλη,
γ) κρύβετε σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, καταϊδρωμένος περισσότερο από το άγχος, παρά από την ευχαρίστηση, φοβούμενος πως δε θα του βγει, ,
δ) θα χύσει πρώτα ιδρώτα για να βρίσκει εκείνη που θα τον καταδεχτεί,
ε) όλοι οι κόποι του πάνε για δώρα-μπιχλιμπίδια στη «μοναδική» και στις γκόμενες,
ζ)
η)
θ) Και το βασικό! Έχασε το πιο πολύτιμο πράμα: την Ελευθερία!

Το συμπέρασμα: ο αληθινός Άνθρωπος είναι το δελφίνι!!!
Παιδιά! Πίσω …στη θάλασσα!

[I]Ζητώ συγνώμη από το ωραίο φύλο, θέλω να πιστεύω πως η αίσθηση του χιούμορ είναι έμφυτη στις στιχουργίνες. [/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
misxos
22-03-2009 @ 23:11
Λόγω τιμής, ήθελα να τοποθετήσω το κείμενο στης «Σαχλαμαρίτσες», αλλά μετά απ’ αυτό που είδα χθες στην τηλεόραση του «Skai», δηλαδή πως οι αμερικανοί και γιαπονέζει παγιδεύουν και σφαγιάζουν τα δελφίνια για να τα φάνε και να πουλάνε το κρέας τους, το κείμενο πάει στα «Κοινωνικά».
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
22-03-2009 @ 23:58
Ωραιοτατο!!! ::up.::
Άθη Λ.
23-03-2009 @ 00:32
έχω δει κι εγώ κάποιο αποκαλυπτικό, μα ανατριχιαστικά φρικαλέο βίντεο σαν αυτό που περιγράφεις Μίσχο, και δεν χρειάζονται άλλα λόγια νομίζω... ::no.::
Helene52
23-03-2009 @ 05:30
Πάρα πολύ ωραίο !!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
tarifula
23-03-2009 @ 07:12
η ζημια εγινε...δελφινια δε ξαναγινεστε...
το μονο που θα μπορουσατε ισως...να αποκτησετε κανα χαρεμι..(αλλα θελει και καμια.. πετρελαιοπηγη..) ::razz2.:: ::laugh.::
... άρα υπάρχω
23-03-2009 @ 07:35
Μαζί σου misxo...
είμαστε ο χειρότερος νους της Γης... γιατί μπορεί να υπάρχουν και... χειρότερα...!
misxos
23-03-2009 @ 11:26
tarifula, αν είσουν στο χαρέμι μου τις άλλες θα έδιωχνα και όμως θα ένιωθα σαν δελφίνι…
Χρίστο, πολύ σωστή παρατήρηση… « ο χειρότερους νους της Γης»
aurora, συγχώρεσέ με για το μικρό λάθος μου, είμαι το ελληνικό παιδί του ρωσικού λαού… Κρίμα που ασχολήθηκες με το λάθος μου και όχι με το περιεχόμενο … μήπως είσαι αμερικανίδα ή γιαπωνέζα…αφού και ή ίδια λες πως δεν έχεις αισθήματα.
::kiss.:: ::yes.::
χρηστος καραμανος
23-03-2009 @ 11:59
Η νοσηρή, αχόρταγη και επιζήμια Περιέργεια γέννησε αυτό το τέρας που λέγετε άνθρωπος. Κανένα άλλο πλάσμα δεν κατάστρεψε τη Φύση σε τέτοιο βαθμό. Η Περιέργεια τον έκανε να ξεχάσει απ’ όπού κατάγεται ο ίδιος. Η μόλυνση του Ωκεανού είναι τεράστια, ο αδελφός του το δελφίνι της θάλασσας υποφέρει από τα δίχτυα και την άπληστη δράση του δελφινιού της γης, δηλαδή του ανθρώπου ο οποίος, ο βλάκας δεν κατάφερε ακόμη να καταλάβει γιατί το δελφίνι της θάλασσας με τόση αδελφοσύνη αγαπάει τον άνθρωπο και πόσες φορές τον έσωσε στα ναυάγια. Ακόμη δεν κατανόησε τι νοστιμιά και το όφελος για την υγεία του από το ψάρι ως φαγητό, και από περιέργεια βάζει στο στόμα του βλαβερά και απαίσια πράγματα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
misxos
23-03-2009 @ 13:06
Κάποιος το είπε «Οι αντιθέσεις φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά, ενώ οι ομοφωνίες τους απομακρύνουν». Ομολογώ πως δεν θέλω να σε πλησιάζω περισσότερο… σε φοβάμαι. ::8026.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο