Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έκπτωτος έρωτας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έκπτωτος έρωτας
 
Αν είχα θεέ μου άλλη μία ευκαιρία
Να διορθώσω της ζωής μου τα στραβά
Δεν θα νοιαζόμουνα για την αθανασία
Μα θα το πάλευα για τ’ άλλα τα πολλά
Αυτά που φύτρωσαν και τα ‘πνιξαν τ’ αγκάθια
Και κάτι άλλα που τα έφαγαν πουλιά
Κάτι κοράκια που δεν ζουν με αποφάγια
Μα μου τσακίζουνε για χρόνια τα φτερά.

Έκπτωτος έρωτας στου χρόνου την κουκέτα
Χέρια που χώθηκαν στη λάσπη της Εδέμ
Σαν κάτι κάτασπρα μικρά σκληρά κουφέτα
Και σαν τραγούδι που του λείπει το ρεφρέν
Είναι οι μέρες μας μικρές σαν τις νιφάδες
Κι όλες οι νύχτες μας ατέλειωτη γιορτή
Κάποιες φορές απ’ του μυαλού τις χαραμάδες
Βγαίνουν οι σκέψεις μας και πέφτουν σαν βροχή.

Κι ύστερα φτάνουμε στο τέρμα κουρασμένοι
Γιατί κανείς δεν μας οδήγησε σωστά
Άδεια δοχεία, συγγενείς μα τόσο ξένοι
Σαν τα καράβια που σαπίζουν στην στεριά
Κι όλο γυρίζουμε στο ίδιο μας το βάθος
Ψέματα λέμε στον καθρέφτη μας συχνά
Πίνουμε αίμα και κεριά με τόσο πάθος
Έκπτωτος έρωτας κι οι πόθοι του καρφιά…..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.focusfm.gr Δευτέρα με Παρασκευή 5:00-7:00 π.μ. και 19:00-21:30
 
ORLANDINA
27-03-2009 @ 12:31
::up.::
Ελένη Καιγή
27-03-2009 @ 13:10
Oh,Kostas you are mythos!
Yol
27-03-2009 @ 13:40
Έλειψες, φίλε. Γράφεις πάντα τόσο ωραία.

"Γιατί κανείς δε μας οδήγησε σωστά"...
elpidakwstopoulou
27-03-2009 @ 18:01
Κι ύστερα φτάνουμε στο τέρμα κουρασμένοι
Γιατί κανείς δεν μας οδήγησε σωστά
Άδεια δοχεία, συγγενείς μα τόσο ξένοι
Σαν τα καράβια που σαπίζουν στην στεριά
φανταστικό !!! μπράβο Κώστα !! ::up.:: ::theos.::
isidora
28-03-2009 @ 23:07
Είναι οι μέρες μας μικρές σαν τις νιφάδες
Κι όλες οι νύχτες μας ατέλειωτη γιορτή
Κάποιες φορές απ’ του μυαλού τις χαραμάδες
Βγαίνουν οι σκέψεις μας και πέφτουν σαν βροχή.

πολύ όμορφο ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο