Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μια Μικρη Ιστορια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130287 Τραγούδια, 269348 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια Μικρη Ιστορια
 Κάθε τραγούδι είναι μια μικρή ιστορία. Μπορεί η δική μου να μην γίνει ποτέ τραγούδι μα θα είναι πάντα η δική μου μικρή ιστορία.
 
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μια φορά ένα αγόρι
στο σχολείο, στα θρανία
Την αγάπη πότε θα ‘ρθει
Καρτερούσε με μανία

Οι μέρες διάβαιναν αργά
Ντρεπότανε τη σκιά του
μα όταν άκουσε γι’ αυτή
σκίρτησε η καρδιά του

Έκανε όνειρα πολλά
πως θα την συναντήσει
ώσπου να έρθει η στιγμή
γι’ αυτόν να της μιλήσει

και η στιγμή δεν άργησε
την έφερε κοντά του
μα μόλις την εκοίταξε
λυγίσαν τα γόνατά του

Ήθελε τόσα να της πει
Όσο δίπλα του στεκόταν
όμως δίσταζε πολύ
δίσταζε γιατί ντρεπόταν

Κάποια βραδιά κατάφερε
Να διώξει τις ντροπές του
Να της πει πως την αγαπά
Να φύγουν οι ενοχές του

Δίπλα, δίπλα προχωρούσαν
στα σοκάκια τα στενά
Στο μυαλό του πανηγύρι
τραγούδια, γέλια και χαρά

Φουρτουνιασμένη θάλασσα
οι σκέψεις του περνούσαν
Αγριεμένα κύματα
τα χείλη που τη φιλούσαν

Οι χτύποι της καρδιάς του
εντονότεροι γινόταν
και σε κάθε τους φιλί
όρκοι αγάπης δινόταν

Εκείνο το άρωμά της
καρφί μες στο μυαλό του
μα ο χρόνος απειλητικός
έκανε το δικό του

Τα λόγια της, μουσική αγγέλων
στ’ αυτιά του, καμπανάκια ηχούσαν
Του χρόνου άγριος συναγερμός
οι όμορφες ώρες που περνούσαν

Πυκνή ομίχλη πρόβαλε ξαφνικά
Η μορφή της άρχισε και χανόταν
Προσπαθούσε να μείνει μαζί της
όμως πιο πυκνή η ομίχλη γινόταν

Μυθικός πόλεμος τα αισθήματά του
Θολές κραυγές πόνου και μετάλλου
Όλα ήταν θλιμμένα απομεινάρια
του πρώτου έρωτα, του μεγάλου

Μόνος του για μια φορά ακόμη
προχωρούσε προς το σπίτι
Και άρχισε να σιγοτραγουδά
με βαριά φωνή και λύπη

«Είναι βαρύς και δύσκολος
ο δρόμος
να κάνεις όνειρα για δυο
και να βαδίζεις μόνος»

Περασμένα ξεχασμένα
θα μπορούσε κάποιος να πει
Όμως ποιος θα τολμούσε
την αλήθεια κατάματα να δει;

Ποιος μπορεί να ξεχάσει
στην εξοχή τους περιπάτους
Τα όμορφα τα βράδια
τα χάδια, τα φιλιά τους;

Ποιος μπορεί να λησμονήσει
τις υποσχέσεις, τους όρκους
Την ατέλειωτη αναμονή
για τους κρυμμένους πόθους;

Μπορεί αυτή να ξεχάσει
Τ’ αστέρι που της είχε χαρίσει;
Το άρωμά της, το μεθυστικό
μπορεί αυτός να λησμονήσει;

Αν κάποτε ψάξει
στην απέραντη καρδιά της
στην πιο απόμακρη
και ξεχασμένη γωνιά της

θα τον έβρει εκεί
να στέκει, να περιμένει
Όπως στο ραντεβού
κοιτώντας να αναμένει

Ακόμη και τώρα με λύπη
Θυμάται πάλι το αγόρι
Κατηφορίζοντας στο σπίτι
μέσα στα κύματα βαπόρι

Κι ακούγονται απ’ τα χείλη του
λόγια φαρμακερά που καίνε
Περιστέρια μες στο μυαλό του
που με πόνο τραγουδώντας λένε:

«Σαν δυο τραίνα
που ανταμώσανε ένα βράδυ
και χαθήκανε
ξανά μες στο σκοτάδι…»



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

deltaSoft
 
Nasmia19
29-03-2009
όμορφη ιστοριούλα γλυκόπικρη ::rol.:: ::blush.:: ::rol.::
aprobleptos
29-03-2009
*** Εξαιρετικα δοσμενο το Γλυκοπικρο ποτηρι του Ερωτα *** ::yes.::
prince philip
29-03-2009 @ 04:01
πανεμορφη ιστορια ::yes.:: ::theos.::
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
29-03-2009 @ 04:08
«Είναι βαρύς και δύσκολος
ο δρόμος
να κάνεις όνειρα για δυο
και να βαδίζεις μόνος»
θα θυμαμαι αυτη τη φραση...ευχαριστω Στεφανε...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
petrwnas
29-03-2009 @ 04:54

«Σαν δυο τραίνα
που ανταμώσανε ένα βράδυ
και χαθήκανε
ξανά μες στο σκοτάδι…»


πολύ ωραί Στεφανε!! μια ωραία ιστορία!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
... άρα υπάρχω
29-03-2009 @ 05:01
Μπάβο Στέφανε... ωραία ιστορία... την ζωντάνεψες...!!
salmeria
29-03-2009 @ 05:11
Yπέροχη ιστορία γατούλη
Τέλειο ::up.:: ::up.::
Περιμένουμε και άλλες γατοιστορίες
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-03-2009 @ 08:46
::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
29-03-2009 @ 09:36
Κι ακούγονται απ’ τα χείλη του
λόγια φαρμακερά που καίνε
Περιστέρια μες στο μυαλό του
που με πόνο τραγουδώντας λένε:

«Σαν δυο τραίνα
που ανταμώσανε ένα βράδυ
και χαθήκανε
ξανά μες στο σκοτάδι…»
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Rannia . k
29-03-2009 @ 09:36
Πανέμορφο Στέφανε!!!
Την καλησπέρα μου και ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!!!
::up.:: ::smile.:: ::up.::
Nikos Krideras
29-03-2009 @ 10:20
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
29-03-2009 @ 10:57
Μεγάλη...η μικρή σου ιστορία!
Helene52
29-03-2009 @ 11:01
Είναι βαρύς και δύσκολος
ο δρόμος
να κάνεις όνειρα για δυο
και να βαδίζεις μόνος»
Μεγάλη αλήθεια ........
ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!
Την καλησπέρα μου Στέφανε ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Brand Pitt
29-03-2009 @ 11:03
Είναι βαρύς και δύσκολος
ο δρόμος
να κάνεις όνειρα για δυο
και να βαδίζεις μόνος... ::theos.::
idroxoos
29-03-2009 @ 13:08
πολυ όμορφο!!!! ::up.:: ::up.::
tarifula
29-03-2009 @ 17:11
«Είναι βαρύς και δύσκολος
ο δρόμος
να κάνεις όνειρα για δυο
και να βαδίζεις μόνος»
::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο