stixoi.info: Η πραγματικότητα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η πραγματικότητα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130585 Τραγούδια, 269418 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η πραγματικότητα

ενός τυχαίου νου

Παράλογα μαντάτα τις προάλλες,
μου τα ’φεραν κάποιες στιγμές τρελές,
πως ήμουν, λέει, σ’ ένα κάστρο πύργος
κι αγνάντευα τις ακροθαλασσιές.

Πουλιά, που ταξιδεύαν μεθυσμένα,
δυο πετρωμένοι ναύαρχοι σε πλώρες,
δελφίνια, που ιστορούσαν για την τύχη
και πως σε βρίσκει τις αργές τις ώρες.

Tα κύματα, μου θύμισαν μια μπάντα,
παντού βιολιά που μοιάζαν με καΐκια,
εγώ στην μέση, σάλπιζα φιρμάνια,
κάτι χρυσόψαρα χορεύαν με τα φύκια.

Ξανθιές γοργόνες, εύφορες, γελούσαν,
γυμνοί Θεοί, ατάραχοι στα βάθη,
ο ήλιος χτενιζόταν σε καθρέφτες.
Όπου κι αν είδα δεν υπήρχαν λάθη.

Τι ήπια, δεν θυμάμαι, ούτε πόσο.
Καθόμουν στους ανέμους ασεβής,
τραβούσα κάποιες άγονες ιδέες,
από έναν αργιλέ της προσμονής.

Με βρήκε το πρωί σ’ υγρά παλάτια,
μου χάριζαν στολίδια χίλιοι γλάροι,
ήταν κι αυτό το φως τους μεσ’ στα μάτια,

που πρόσταζε: «Συνέχισε να ζεις».


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 20 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα

zpeponi 30-03-2009 @ 05:46	καλημερα σε ολους ::cool.::
prince philip 30-03-2009 @ 05:49	ΘΕΙΚΟ ΝΙΚΟΛΑ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Απ`τα καλυτερα που εχω διαβασει !!!
gatoulis 30-03-2009 @ 05:53	Τι ήπια δεν θυμάμαι, ούτε πόσο. Καθόμουν στους ανέμους ασεβής τραβούσα κάποιες άγονες ιδέες από έναν αργιλέ της προσμονής Με βρήκε το πρωί σ’ υγρά παλάτια μου χάριζαν στολίδια χίλιοι γλάροι ήταν κι αυτό το φως τους μεσ’ στα μάτια που πρόσταζε: «Συνέχισε να ζεις» ΤΕΛΕΙΟ !!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Nasmia19 30-03-2009 @ 06:09	εξαιρετικό το τέλος ::smile.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 30-03-2009 @ 06:59	Με βρήκε το πρωί σ’ υγρά παλάτια μου χάριζαν στολίδια χίλιοι γλάροι ήταν κι αυτό το φως τους μεσ’ στα μάτια που πρόσταζε: «Συνέχισε να ζεις» Αριστουργημα!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
νετη541 30-03-2009 @ 08:09	...ααα...στην τύχη θα τα φορτώσεις τώρα!!.... ::sneak.::
Ηώς 30-03-2009 @ 08:53	τραβούσα κάποιες άγονες ιδέες από έναν αργιλέ της προσμονής ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
azoritis 30-03-2009 @ 09:13	συνέχισε......να χαρίζεις τόσο υπέροχες εικόνες ,περιγραφές....γραπτά.. καλησπέρα... ::up.:: ::smile.::
... άρα υπάρχω 30-03-2009 @ 10:08	τα κύμματα μου θύμισαν μιά μπάντα παντού βιολιά που μοιάζαν με καΐκια Κι εγώ στην μέση να φωνάζω "αγάντα" Πολύ ωραίο Νίκο... η πραγματικότητα πολλών... !! ο νους έχει πληθυντικό...;
μηχανοδηγος 30-03-2009 @ 10:09	Πες μας τι πίνεις και γράφεις τόσο όμορφα , αδελφέ.......
elpidakwstopoulou 30-03-2009 @ 10:21	Τι ήπια δεν θυμάμαι, ούτε πόσο. Καθόμουν στους ανέμους ασεβής τραβούσα κάποιες άγονες ιδέες από έναν αργιλέ της προσμονής πανέμορφο Νικόλα !!! την καλησπέρα μου !!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Xωρολάτρης 30-03-2009 @ 12:38	Μπράβο ρε φίλε...Μπράβο!
Γιάννης Χρυσέλης 30-03-2009 @ 13:18	Με βρήκε το πρωί σ’ υγρά παλάτια μου χάριζαν στολίδια χίλιοι γλάροι ήταν κι αυτό το φως τους μεσ’ στα μάτια που πρόσταζε: «Συνέχισε να ζεις» ::wink.:: ::yes.::
αισχυ(λος) 30-03-2009 @ 13:28	::up.:: ::up.:: ::up.::
Celestia 30-03-2009 @ 14:36	Μαγευτικο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tarifula 30-03-2009 @ 20:10	κάποιοι Θεοί ατάραχοι στα βάθη ο ήλιος χτενιζόταν σε καθρέφτες Όπου κι αν είδα δεν υπήρχαν λάθη ::yes.:: ::yes.::
iraklisv 30-03-2009 @ 23:11	Θέλω και εγώ από αυτό που πίνεις! ::laugh.:: Μπράβο Νίκο Την καλημερα μου.
αντικλείδι 08-04-2011 @ 06:44	Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό !!!!!!!!! ::love.::
M0nt3chr1st0 08-04-2011 @ 07:58	Άψογο... Πολλά μπράβο...
aridaios 08-04-2011 @ 10:51	::up.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο